In Gent loopt nog tot 25 januari een unieke tentoonstelling, gewijd aan de grootmeester van de Italiaanse film, Federico Fellini. De expo is een feest voor het oog. Naast talrijke filmfragmenten krijgt de bezoeker heel wat unieke foto’s te zien, gemaakt tijdens de opnames van de vele films. Opvallend zijn ook enkele grote, originele filmaffiches. Aan de hand van krantenartikels wordt een levendig beeld geschetst van het turbulente jetsetleven van de filmsterren in het Rome – het ‘Hollywood aan de Tiber’ – van de jaren ’50 en ’60. 

Federico Fellini (1920-1993) is een fenomeen. Hij is zonder enige twijfel één van de meest bekende regisseurs uit de naoorloogse, Europese fiilmgeschiedenis. Hij heeft   meer dan 20 films op zijn naam staan waaronder enkele klassiekers als ‘La dolce vita’, ‘La Strada’ en ‘Satyricon’. Vanuit de filmstudio’s van Cinecittà in Rome veroverde Fellini de wereld: hij won maar liefst vier keer de Oscar voor de beste buitenlandse film. In 1993, enkele maanden voor zijn dood, kwam daar nog eens een Lifetime Achievement Award bij, een Oscar voor zijn rijke filmcarrière.

De tentoonstelling in het Provinciaal Cultuurcentrum Caermersklooster in Gent is door curator Sam Stourdzé opgebouwd als een zoektocht naar de verschillende inspiratiebronnen die de grenzeloze creativiteit van Fellini als filmregisseur hebben gevoed. En die inspiratiebronnen zijn talrijk: de volksbuurten van Rome, het circus, de kerk, reclame, dames van lichte zeden… Overal vond Fellini ideeën en invalshoeken die hij gretig en vol fantasie in zijn films verwerkte. Zeer interessant zijn ook de ‘droomboeken’ waarin Fellini, op aanraden van zijn psycholoog, gedetailleerd tekent en beschrijft wat hij ’s nachts in zijn dromen beleefde. Die droomboeken geven een uniek inzicht in de beeldrijke fantasiewereld van waaruit Fellini zijn films bedacht en vorm gaf.

De films van Fellini zijn doorgaans complexe psychologische zoektochten waarin een excentriek personage – gemodelleerd op Fellini zelf – op zoek gaat naar de zin van het bestaan. Die zoektocht voert hem door een bizarre wereld, bevolkt door groteske figuren en confronteert hem met herinneringen, dromen, fantasieën en obsessies. Het resultaat is een kleurrijke, chaotische puzzel van indrukken en gebeurtenissen, vaak zonder duidelijke verhaallijn.
Wel duidelijk aanwezig als een rode draad doorheen de films van Fellini, is de scherpe kritiek op de leegheid en de decadentie van de Italiaanse aristocratie en op de praalzucht en schijnheiligheid van de katholieke kerk. Op de tentoonstelling in Gent wordt een iconisch fragment vertoond uit de film ‘Roma’ (1972) waar Fellini een liturgische modeshow laat zien waarin, onder het goedkeurend oog van de paus, priesters en nonnen defileren in de meest protserige en exuberante liturgische gewaden.

Fellini’s films mogen dan wel doorspekt zijn met onwezenlijke, bijna surrealistische scènes, toch haalde hij heel vaak zijn inspiratie uit waar gebeurde feiten die hij dan, vaak jaren later, op geheel eigen wijze in een filmscenario verwerkte. Zo was het ook met de beroemde scène uit ‘La dolce vita’ (1960) waarin we de Zweedse filmdiva Anita Ekberg en de Italiaanse steracteur Marcello Mastroianni met elkaar zien flirten in de beroemde Trevifontein in hartje Rome. Uit enkele krantenartikels die op de tentoonstelling te zien zijn, leren we dat diezelfde Anita Ekberg reeds in 1958, na een wild feestje, al eens in de Trevifontein was gedoken. Het verhaal werd door de  Italiaanse en zelfs internationale roddelpers breed uitgesmeerd in kranten en magazines. Twee jaar later verwerkte Federico Fellini dit historische feit in wat één van de meest bekende scènes uit de filmgeschiedenis zou worden. Anita Ekberg mocht haar nachtelijke escapade in de Fontana di Trevi nog eens overdoen, ditmaal met Marcello Mastroianni aan haar zijde.

De tentoonstelling loopt nog tot en met 25 januari in het Provinciaal Cultuurcentrum Caermersklooster in Gent. Meer info op: www.caermersklooster.be