Kent u pane carasau?  Het is het typische brood van Sardinië. Het is flinterdun en krokant. Het wordt meerdere malen in de oven gebakken, tussen twee platte stenen. Nodeloos te zeggen dat het bereiden van pane carasau een arbeidsintensief proces is. Er zijn aanwijzingen dat het brood reeds op Sardinië gemaakt werd rond 1000 v. Chr. Het feit dat het brood droog en licht is, heeft alles te maken met zijn oorsprong. Het werd immers tradtioneel meegenomen door herders die met hun kudde schapen of geiten voor meerdere weken de natuur introkken.  Het brood moest dus lang bewaren en het mocht ook niet te zwaar wegen want ze moesten een ruime voorraad kunnen meenemen.

Op het Italiaanse vasteland wordt het Sardijnse  pane carasau ook wel eens carta da musica (muziekpapier) genoemd omdat het zo dun is als papier en geluid maakt als het gegeten wordt.  Pane carasau is een veelzijdig brood dat ook vandaag nog steeds heel populair is in de Sardijnse keuken. Je kan het droog eten, met wat zout en olijfolie als een soort chips. Het smaakt ook heerlijk met wat kaas. Maar één van de meest populaire en tegelijk ook meest simpele gerechten is de zogenaamde pane frattau, een gerecht dat we eveneens aan de Sardijnse herders te danken hebben. 

Bij hun thuiskomst na enkele weken in de bergen gebeurde het vaal dat de resterende vellen pane carasau in stukken waren gebroken.  Het woord ‘frattau’ (denk aan ‘fractuur’) betekent ‘gebroken’. Die gebroken stukken brood legden ze in een kom. Ze overgoten het krokante brood met wat hete bouillon zodat het week werd. Ze deden er wat tomatensaus over en wat geraspte pecorino sardo, een typische schapenkaas uit Sardinië. Op die manier legden ze enkel lagen boven elkaar (als een soort lasagna) en het geheel werd afgewerkt met een eitje dat werd gepocheerd in de bouillon. Heerlijk! Zin om dit zelf eens uit te proberen? Je vindt het recept door te klikken op deze link.

Bij ons kan je pane carasau kopen in Italiaanse speciaalzaken.