Beklijvend. Dat woord vat wellicht nog het best het nieuwste boek van Paolo Giordano samen. Met ‘Het zwart en het zilver’ bevestigt de bekroonde auteur van ‘De eenzaamheid van de priemgetallen’ en ‘Het menselijk lichaam’ zijn talent. Meer nog, hij overtreft zichzelf. Met chirurgische precisie en trefzekerheid beschrijft Giordano in het boek de vreemde en intrigerende relatie van een doorsnee jong en Italiaans gezin tot hun oudere huishoudster, Signora A.
Giordano vertrekt vanuit een – zeker in Italië – zeer herkenbare en bijna stereotiepe situatie. Er is aan de ene kant een jong en onzeker koppel, Nora en haar man, de verteller van het verhaal. Samen met hun enig (en overbeschermd) kind Emanuele wonen ze in een appartement in de stad. Tegen de achtergrond van een onzekere economische situatie zoekt het jonge paar moeizaam een evenwicht tussen werk en gezin. Aan de andere kant is er de even stereotiepe huishoudster, een oudere, ietwat stuurse weduwe, efficiënt en ervaren, zich vastklampend aan tradities en aan het geloof dat vroeger alles beter was