Brindisi, gelegen in de zuidelijke regio Puglia, is al meer dan 2.000 jaar een belangrijke havenstad. Waar vandaag luxueuze cruiseschepen aanleggen en veerboten vertrekken naar Griekenland en Albanië, meerden meer dan twee millennia geleden Romeinse schepen aan om van hieruit handel te drijven of militaire campagnes aan te vatten.

In de Romeinse oudheid was Brindisi – Brundisium genaamd – een strategisch belangrijke stad. Een stad die ook rechtstreeks met Rome verbonden was door de befaamde Via Appia. Deze weg, ook wel de Regina Viarum (koningin der wegen) genoemd, dankt haar naam aan de Romeinse censor Appius Claudius Caecus. Hij liet deze heirbaan rond 312 v. Chr. aanleggen om Rome met Capua te verbinden. Later breidden de Romeinen de route uit tot aan Beneventum (nu Benevento) en Tarentum (nu Taranto) en uiteindelijk tot aan de havenstad Brundisium, in de hak van de laars.

Het eindpunt van de Via Appia is vandaag nog steeds één van de belangrijkste redenen om even in Brindisi halt te houden op een rondreis door Puglia. Dit eindpunt werd gemarkeerd door twee marmeren zuilen, opgericht tussen de 1ste eeuw v.Chr. en de 2de -3de eeuw na Chr. Dit wil althans de traditie. Volgens recente interpretaties zouden deze zuilen gediend hebben als een belangrijk eremonument op een plein aan zee, waar religieuze ceremonies en openbare festiviteiten doorgingen.

Dat de zuilen een typisch beeld van de stad zijn, blijkt ook uit het wapenschild van Brindisi.

De zuilen bevinden zich nu bovenaan een lange en brede trap, die als een soort balkon uitkijkt over de Adriatische Zee.

Van de oorspronkelijke zuilen is er slechts één volledig bewaard. Ze is 19 meter hoog en is bekroond met een kapiteel waarop twaalf figuren zijn afgebeeld. Vier zeegoden, Neptunus, Amphitrite, Oceanus en Tethys poseren fier tussen vier kleinere koppels tritonen, zeegoden van een lagere rang. De onverbrekelijke band tussen Brundisium en de zee is hierdoor overduidelijk.

Het kapiteel (samen met het gedeelte erboven en de hoogste zuilentrommel) is een kopie uit 2003. Het origineel kan je nu bewonderen in het palazzo Granafei-Nervegna, vlakbij de piazza Duomo. Pijlen wijzen je de weg. Daar heeft het een ereplaats gekregen in een aparte zaal waar je dit marmeren meesterwerk van dichtbij kan bewonderen.

De tweede zuil is in 1528 ingestort. Alleen de basis en enkele andere restanten zijn nog ter plekke te zien.

Het overige deel van de zuil is in 1657 aan de naburige stad Lecce geschonken. Daar werden de zuilentrommels herbruikt voor een bedankingszuil ter ere van de patroonheilige Sant’Oronzo, die de stad in 1656 bevrijd had van de pest. Nu nog steeds is de zuil een blikvanger op de centrale piazza Sant’Oronzo. Enkele jaren geleden heeft de burgemeester van Brindisi aan Lecce de zuil teruggevraagd, om zo de tweelingszuilen weer te verenigen. Die vraag bleef tot op heden onbeantwoord…

Let ook even op de muur links van de twee zuilen, gezien vanop de trap (de scalinata Vergilio). Daar herinnert een opschrift aan het huis waar Vergilius, een van de succesvolste Romeinse auteurs, op ongeveer 51-jarige leeftijd gestorven is. Vergilius was in 19 v.Chr. in Griekenland op rondreis om zijn meesterlijk epos, de Aeneïs, op punt te zetten. Door ziekte keerde hij echter vroegtijdig terug naar Italië. In Brindisi aangekomen, overleed hij.

Aanrader is om de ‘zuilen van Brindisi’ ook eens vanuit een andere hoek te bezichtigen. Neem onderaan de trap de veerboot die je naar de overkant van de ‘Seno di Ponente’ brengt. Wandel daar naar het 53 meter hoge ‘monumento al Marinaio d’Italia’. Dit gebouw, in de vorm van een roer, werd in 1933 op initiatief van Benito Mussolini opgericht ter ere van de duizenden Italiaanse mariniers die op zee gesneuveld waren.

Vanop het terras bovenop het monument heb je werkelijk een adembenemend zicht over de stad en de haven. En… de Romeinse zuilen springen onmiddellijk in het oog! Goed nieuws: de toegang is gratis én een lift brengt je tot bijna helemaal bovenaan. Het monument is (normaal gezien) dagelijks geopend van 9.00 tot 13.00 u.en van 16.20 tot 19.00 u., behalve op donderdag.

***

Ciao! Wij zijn Franka Verhoeyen en Carl Buyck en delen via deze blog onze passie voor Italië en al het moois dat dit bijzondere land te bieden heeft. Wij hebben ervan genoten om deze blogtekst te schrijven en met foto’s te illustreren. Hopelijk heb jij ervan genoten het te lezen. Als je het artikel leuk of interessant vond, dan doe je er ons zeker een plezier mee om het te delen met jouw vrienden of kennissen. Grazie mille!