Ietwat verscholen in de smalle straatjes van de volkswijk Ballarò in het centrum van Palermo bevindt zich het Palazzo Conte Federico. Het is één van de oudste en meest prestigieuze historische gebouwen van Palermo. In de gevel van het gebouw herkent de aandachtige toeschouwer nog de sporen van een massieve Normandische toren uit de 12de eeuw. Ooit bewaakte de toren één van de toegangspoorten tot de stad. Vandaag vormt hij het hart van het Palazzo Federico, waar nog steeds de erfgenamen wonen van de adellijke familie Federico, afstammelingen van de befaamde Frederik II (1194-1250), keizer van het Heilige Romeinse Rijk.
Sinds enkele jaren is dit unieke palazzo geopend voor het publiek. Meer nog, de rondleidingen worden verzorgd door Andrea of Nicolò Federico, de zonen van hertog Alessandro Federico en zijn echtgenote Alwine. Onze gids vandaag is Nicolò. Hij wacht ons op bij de knalrode sportwagen (een Fiat Balilla 508S) op de binnenplaats net voorbij de toegangspoort. Zijn vader, hertog Alessandro, was in zijn jonge jaren een gevierd racepiloot zoals we tijdens ons bezoek aan het palazzo nog zullen zien. Het rode racepaardje was één van de voertuigen waarmee hij ook regelmatig door de straten van Palermo toerde.
Nicolò neemt ons langs een brede marmeren trap mee naar de 1ste verdieping, de piano nobile. Wandelend door de rijkelijk gedecoreerde en bemeubelde salons vertelt hij op onderhoudende wijze over de geschiedenis van dit illustere palazzo.
Zijn vader, hertog Alessandro Federico, nam in 1983 samen met zijn gezin zijn intrek in het gebouw dat reeds sinds de 17de eeuw eigendom was van de familie nadat ze het hadden overgekocht van een kloosterorde. Het oorspronkelijke gebouw werd opgetrokken bovenop de eeuwenoude Fenicische muren die ooit het oude centrum van de stad omwalden. In die muur waren vier toegangspoorten tot de stad en boven één ervan, verrees in de 12de eeuw een versterkte toren in Arabisch-Normandische stijl. Op de betegelde vloer van het ruime salon dat dienst deed als ontvangstruimte en feestzaal krijgen we overigens een plattegrond te zien van de oude stad zoals die er rond 1100 moet hebben uitgezien. Het was een soort schiereiland, omgeven door de zee en beveiligd met een omwalling met vele torens. De toren van het Palazzo Federico is er duidelijk op te zien. Die eeuwenoude toren, de Torre di Scrigno, vormt vandaag nog steeds het historische hart van het palazzo. In de eeuwen die volgden werden rond de toren andere ruimtes bijgebouwd die later door de familie Federico werden omgevormd tot de fraaie residentie waar we ons nu bevinden
Naast de ontvangstruimte bevindt zich een ruime slaapkamer in goudgele kleuren waar illustere gasten van de familie de nacht konden doorbrengen.
Om de grote ontvangstzaal te bereiken wandelen we door enkele opeenvolgende salons. Elk van deze salons – het blauwe, het groene, het rode – heeft zijn eigen sfeer en zijn eigen verhalen.
Naast salons treffen we op de eerste verdieping nog enkele andere ruimtes aan. Zo is er onder meer een kamer waar Nicolò ons wijst op de portretten van zijn voorouders die hier ooit woonden. Verder krijgen we ook nog een luxueus ingerichte slaapkamer te zien. Elders stoten we op enkele oude koffers die duidelijk de sporen dragen van de vele reizen die de leden van de familie Federico hebben gemaakt. Dat ze graag in stijl reisden mag blijken uit de speciale reisset met allerlei borstels, kammen en ander toiletgerief.
In de eetzaal trekt een buste van Giuseppe Garibaldi de aandacht. Hij was één van de vele beroemde gasten die hier ooit te gast waren en waarover Nicolò honderduit verhalen vertelt. Naast Giuseppe Garibaldi verbleven onder meer ook Giuseppe Verdi en Richard Wagner hier een tijdlang als gast van de familei. Deze laatste gaf ooit een concerto op de piano die we vandaag aantreffen in het salon dat dienst doet als werkruimte van de hertogin die niet alleen een professionele zangeres maar ook een zwemkampioene blijkt te zijn, te oordelen aan de vele medailles en trofeeën die er de wanden sieren.
De werkruimte van de hertog verraadt dan weer wat zijn passie is: autoraces. Zijn kantoor hangt vol foto’s, krantenartikels en posters van de wagenraces waaraan hij ooit deelnam. Hij was o.m. een graag geziene deelnemer aan de befaamde Targa Florio, de bekendste historische racewedstrijd op Sicilië.
De rondleiding brengt ons uiteraard ook naar de eeuwenoude toren, de Torre di Scrigno, het historische hart van het palazzo.
Aan de zware houten tafel die midden in het vertrek staat, werden de maaltijden opgediend die werden bereid in de naastgelegen keuken. Beide ruimtes ademen geschiedenis. Bij recente verbouwingswerken werden nog resten ontdekt van 17de eeuwse fresco’s die door latere verbouwingen aan het oog onttrokken waren en nu weer aan het licht werden gebracht.
De laatste zaal die we tijdens onze rondleiding te zien krijgen is de Sala degli Armi, waar we naast kanonnen, harnassen en geweren ook een groot aantal zwaarden en floretten te zien krijgen want – noblesse oblige – de schermsport was ook één van de favoriete hobby’s van de familie Federico.
Praktisch: Palazzo Federico bevindt zich op de Piazza Conte Federico, 2. Behalve op woensdag kan je er dagelijks rondleidingen volgen om 11u, 12u, 13u en 14. Meer info op www.contefederico.com
Ciao! Wij zijn Carl Buyck en Franka Verhoeyen, initiatiefnemers van Cosiddetto. Via deze blog delen wij onze passie voor Italië en al het moois dat dit bijzondere land te bieden heeft. Als je dit artikel leuk of interessant vindt, deel het dan gerust met jouw vrienden of kennissen. Je doet er ons een groot plezier mee. Grazie mille!
Reacties