Op een heuveltop nabij Fossacesia, langs de kustlijn van Abruzzo, verrijst de statige abdij San Giovanni in Venere. De locatie is zonder meer uniek omwille van het panoramische uitzicht over de Adriatische zee. De abdij omvat een ruime kerk, een ommuurde kloostertuin en een groot kloostergebouw waar nog steeds monniken leven die behoren tot de orde van de passionisten.

De abdij vindt haar oorsprong in de 6^de eeuw toen benedictijnermonniken hier een eerste, kleine kerk bouwden, bovenop de resten van een Romeinse tempel uit de 1^ste eeuw v. Chr. Die tempel was gewijd aan de godin Venus, vandaar de naam in Venere. Haar huidige uitzicht kreeg de abdij in de 12^de eeuw, toen abt Oderisio II ingrijpende verbouwingswerken liet uitvoeren geïnspireerd door de bouwstijl van de cisterciënsers uit de Franse Bourgogne. Het was abt Rainaldo die in het begin van de 13^de eeuw de spreekwoordelijke kers op de architectonische taart zette door de kerk te voorzien van een uitzonderlijk fraai gesculpteerd voorportaal aan de westzijde van de kerk.

In het lunet boven de toegang zien we Christus, gezeten op een troon en geflankeerd door Johannes de Doper en Maria. Links en rechts van de toegangspoort worden scènes weergegeven uit het leven van Johannes de Doper. De verfijnde sculpturen zijn het werk van bedreven beeldhouwers uit Puglia.

Links van de toegangspoort is in de façade de grafsteen verwerkt van abt Oderisio II, met een afbeelding van twee stenen tabletten waarop inscripties te lezen staan.

De kerk zelf kan je binnengaan langs de zij-ingang aan de zuidzijde. Het is een drieschepige kerk met twee rijen hoge en kruisvormige zuilen. Het priesterkoor vooraan bevindt zich bovenaan een brede marmeren trap.

Via een trap rechts van het koor dalen we af naar de crypte onder het hoofdaltaar. De zuilen waarop de gewelven rusten zijn vermoedelijk afkomstig van de oude Venustempel. De apsissen in de crypte zijn versierd met kleurrijke fresco’s.

In de centrale apsis toont een fresco Christus die met zijn ene hand een zegenend gebaar maakt en met de andere het evangelie toont. Hij wordt geflankeerd door Johannes de Doper (links) en Sint-Benedictus (rechts), met aan zijn voeten een monnik. Op het fresco rechts daarvan zien we Maria op een troon.   

Ook de apsissen links en rechts zijn met fresco’s verfraaid. In de linkerapsis zien we Christus gezeten op een troon, in het gezelschap van Sint-Vitus en Sint-Filippus. In de rechterapsis zien we opnieuw Christus gezeten op een troon, deze keer omgeven door vier heiligen: Johannes de Doper, Johannes de Evangelist, Petrus en Paulus.

Vanuit de kerk wandel je via een deur aan de noordelijke zijde de kloostertuin in. Deze is omgeven door een overdekte kloostergang die aan de tuinzijde geopend is door middel van ramen met drie rondbogen die rusten op kleine zuilen.

Via de kloostergang bereik je het gebouw waar vandaag nog steeds enkele monniken wonen. Dit gedeelte is niet toegankelijk. Rechts van de ingang tot het klooster verrijst de grote klokkentoren, boven een nis met een gothische rondboog. In die nis staat een oude Romeinse sarcofaag die ooit in de buurt van de abdij werd teruggevonden.

Wandel door de kerk terug naar buiten en geniet vanop het brede terras aan de achterzijde van de abdij van het sublieme panoramische uitzicht over de kristalblauwe zee.   

---