De ruige bergen van de regio Abruzzo waren in de middeleeuwen een geliefkoosde bestemming voor kluizenaars die zich ver van de bewoonde wereld wilden wijden aan gebed en ascese. Ze trokken zich terug in moeilijk te bereiken grotten, hoog in de steile rotswanden en leefden er van het schaarse voedsel dat de natuur hen bood. Vaak bouwden ze er met eenvoudige materialen ook een kleine kapel of een kerkje dat ze als gebedsplaats gebruikten. De kluizenaars van weleer zijn er ondertussen al eeuwen weggetrokken, maar vele van hun grotwoningen en kerkjes blijven tot op vandaag een populaire bestemming voor wie houdt van wandelen in de natuur en de bergen. Eén van de interessante wandelingen, die ook binnen het bereik ligt van niet geoefende wandelaars, is die naar de Eremo di San Bartolomeo in Legio. Dit kleine kluizenaarskerkje ligt in de buurt van Roccamorice, een dorpje op de bergflanken van het Parco Nazionale della Maiella.
Vanuit Roccamorice volg je de Strada Provinciale 22. Enkele kilometers voorbij het dorp bereik je een tweesprong waar je rechts de wegwijzers volgt naar Eremo di San Bartolomeo in Legio. Een tweehonderdtal meter verder moet je je wagen achterlaten op een geïmproviseerde parking in een weide. Vandaar volg je het duidelijk – met de letter S – aangegeven wandelpad. Reken op ca. 35 minuten stappen vanaf de parking. Het pad is goed begaanbaar, maar bergschoenen of minstens stevige stapschoenen zijn zeker aangeraden. Op warme zomerdagen neem je best ook voldoende water mee. Dat kan je desnoods nog aanschaffen in de bar van de bescheiden eetgelegenheid Macchie di Coco naast de parking.
Het eerste gedeelte van de wandeling verloopt gestaag dalend langs een breed stenen pad, links en rechts omgeven door bomen, bloemen en struiken. Vlinders fladderen vrolijk voor je uit.
Op een bepaald moment moet je linksaf. Het pad wordt smaller en loopt verder tussen de bomen. Voorbij de bomen gaat het iets steiler neerwaarts. Hou af en toe even halt en geniet van het uitzicht over de bosrijke vallei die inmiddels voor je ligt. Een smal pad langs de bergflank brengt je verder neerwaarts in de richting van een smalle rotskloof.
Op het einde van het pad neem je een korte, smalle trap die in de rotsen werd uitgehouwen en je bereikt een smal balkon dat door de rotswand wordt overwelfd. Vanop dit unieke balkon heb je een prachtig uitzicht op de vallei. Het is moeilijk om niet onder de indruk te komen van de natuurpracht en van de gewijde stilte die hier heerst.
Links tegen de rotswand bevindt zich een stenen bassin waarin regenwater werd opgevangen. Op het einde van het bijzondere balkon zie je het kerkje. Boven de eenvoudige houten toegangsdeur zijn nog de resten te zien van de fresco’s die de façade sierden.
Het kerkje wordt binnenin verlicht door het zonlicht dat binnenvalt via een klein raam in de door mensenhanden gebouwde rechterwand. De linkerwand is volledig in de rots uitgehouwen. Achter het kleine altaar vooraan in de kerk bevindt zich een getraliede nis waarachter zich het beeld bevindt van San Bartolomeo. De heilige houdt een mes in de hand. Het mes verwijst naar zijn marteldood: hij werd namelijk levend gevild.
Elk jaar op 25 augustus wordt dit beeld door de dorpelingen van Roccamorice uit de nis weggehaald en in processie naar de dorpskerk gebracht. De inwoners van het dorp verdringen elkaar om tijdens de kilometerslange tocht naar het dorp even het geliefde beeld te kunnen dragen. Het beeld van San Bartolomeo blijft tot 9 september in Roccamorice om vervolgens opnieuw in het kluizenaarskerkje zijn intrek te nemen.
Via een lage deur links van het altaar bereik je twee kleinere ruimtes die als onderkomen dienden voor de kluizenaars die zich hier vestigden. De beroemste van hen was ongetwijfeld Pietro da Morrone, de latere paus Celestinus V. Hij zou hier geleefd hebben van 1274 tot 1276, na zijn terugkeer van een lange reis naar Lyon om bij de toenmalige paus Gregorius X (die regeerde vanuit Avignon) de erkenning te bepleiten van een eigen kloosterorde, die van de Celestijnen.
Via een achterdeur bereik je een terras vanwaar een steile en gehavende stenen trap naar beneden leidt tot bij een rotsbedding waarin een groot deel van het jaar een kleine bergrivier stroomt.
Je kan daar overigens ook geraken via een trap die vertrekt vanop het balkon waar je eerder stond.
Geniet nog even van deze unieke locatie voordat je de terugtocht aanvat. Deze keer echter wel bergop.
Wil je nog een aandenken aan je wandeling, dan kan je nog honing, likeur of andere streekproducten van lokale producenten uit Roccamorice kopen bij het houten kraampje in de buurt van de parking.
Tip : combineer je wandeling naar de San Bartolomeo in Legio met een bezoek aan de Eremo di Santo Spirito, enkele kilometer verderop in dezelfde vallei. Dit kluizenaarsklooster kan je makkelijk met de wagen bereiken. Je dient gewoon de weg te volgen voorbij de parking waar je eerder je wagen hebt achtergelaten.
Ciao! Wij zijn Carl Buyck en Franka Verhoeyen, initiatiefnemers van Cosiddetto. Via deze blog delen wij onze passie voor Italië en al het moois dat dit bijzondere land te bieden heeft. Als je dit artikel leuk of interessant vindt, deel het dan gerust met jouw vrienden of kennissen. Je doet er ons een groot plezier mee. Grazie mille!
Reacties