‘De menselijke maat’ is de gelauwerde debuutroman van Roberto Camurri, de nieuwe ster aan het Italiaanse literatuurfirmament. De 37-jarige auteur uit Emilia-Romagna wordt nu al in één adem genoemd met die andere recente ontdekking, Paolo Cognetti. Toen het boek in 2018 in Italië verscheen onder de titel ‘A misura d’uomo’, kaapte het meteen de prijs weg van beste literaire debuut. Een Nederlandse vertaling liet dan ook niet lang op zich wachten. 

Tegen de achtergrond van het ingeslapen en saaie Fabbrico, een onooglijk  plattelandsdorp tussen Parma en Modena, waar de auteur ooit zijn jeugd doorbracht, vertelt Camurri een intrigerend verhaal van vriendschap en liefde, van vertrouwen en verraad. 

De drie hoofdpersonages, Davide, Valerio en Anela, hebben een merkwaardige driehoeksverhouding. Na een onopgehelderd verkeersongeval waarbij Davide gewond raakt, verlaat Valerio plots het dorp en verdwijnt hij uit het leven van Davide en Anela, die al enige tijd een koppel vormen. 

“Na het ongeluk was Valerio naar de stad getrokken en zij was alleen gebleven. Davide had nooit iets gezegd over die avond, over wat er was gebeurd, en zij had hem vervloekt daarom, om zijn stilzwijgen, ze had zichzelf vervloekt omdat ze niet het lef had om weg te gaan, omdat ze niet was gestopt met van hem te houden, omdat ze was gebleven, zichzelf aankijkend in de badkamerspiegel en zich voorhoudend dat zij uiteindelijk degene was die bleef.” 

Even plots als hij verdwenen is, verschijnt Valerio terug in het leven van Anela, die ondertussen weduwe is geworden. Dat Davide is gestorven verneem je als lezer overigens slechts zijdelings. En precies hierin schuilt de intrigerende kracht van het boek: Camurri schetst met enkele suggestieve penseelstreken een verhaal vol hiaten en onuitgesproken gedachten die je als lezer onvermijdelijk zelf gaat invullen. 

Camurri werkt zijn verhaallijnen inderdaad heel bondig uit in korte, koortsige zinsneden die elkaar aan een ijltempo opvolgen. In elf hoofdstukken schetst de auteur evenveel op zichzelf staande verhalen waartussen op het eerste gezicht geen duidelijk verband lijkt te bestaan. In elk nieuw hoofdstuk introduceert de auteur één of twee nieuwe nevenfiguren die uiteindelijk wel ergens een link blijken te hebben met één van de drie hoofdpersonages. Pas op het einde zullen de verschillende losse schetsen als logische puzzelstukken in elkaar vallen.   

“Hij veegt een haarlok achter haar oor, zij houdt haar hoofd schuin, hij buigt zich naar haar toe om haar een kus te geven en zegt dat alles goed komt, zij geeft geen antwoord, ze pakt zijn gezicht tussen haar handen, ze trekt het naar zich toe en terwijl ze haar ogen dichtdoet likt ze aan zijn litteken en vermengt haar tranen met die van de man die ze besloten heeft lief te hebben.”

De menselijke maat,  Roberto Camurri. Uitgeverij De Bezige Bij, 220 pagina’s. Nu te koop in de lokale boekhandel of via deze link te bestellen bij bol.com.

---