In het antieke Rome was de Suburra een beruchte en gevaarlijke wijk vol tavernes en bordelen. Het was een plaats waar ambitieuze politici en louche criminelen elkaar in het geheim ontmoetten en duistere plannen smeedden. Tweeduizend jaar later lijkt er in Rome nog niet zoveel veranderd te zijn als je de film ‘Suburra’, die momenteel in de Belgische zalen loopt, mag geloven. En spijtig genoeg mag je die geloven. De film is dan wel geen historische reconstructie van waargebeurde feiten, hij biedt toch een bijzonder realistische beschrijving van een werkelijk bestaand systeem van belangenvermenging en beïnvloeding tussen politiek en maffia in de Italiaanse hoofdstad. Het feit dat het verhaal concreet gesitueerd wordt tegen de achtergrond van twee reële feiten, met name het ontslag van de toenmalige regering Berlusconi (in november 2011) én de speculaties rond het aftreden van paus Benedictus XVI, verleent de film extra geloofwaardigheid. Bovendien kwam de film in Italië uit op 14 oktober 2015, een week nadat de burgemeester van Rome, Ignazio Marino, ontslag had genomen wegens aantijgingen van corruptie en banden met de maffia. In Rome overtreft de werkelijkheid soms de fictie.
De film ‘Suburra’ is gebaseerd op het gelijknamige boek van misdaadauteurs Giancarlo De Cataldo (bekend van ‘Romanzo Criminale’) en Carlo Bonini. Het verhaal wordt gesitueerd in de week van 5 tot 12 november 2011 en verloopt als een chronologische aftelling naar de ‘Dag van de Apocalyps’. In een nachtelijk en door de regen verzwolgen Rome maken we eerst kennis met verschillende figuren, uit zeer uiteenlopende milieus, die ogenschijnlijk niets met elkaar te maken hebben. Zo zijn er het eerbiedwaardige parlementslid Filippo Malgradi, de schimmige PR-manager Sebastiano en de blonde luxe callgirl Sabrina, die minderjarige meisjes én cocaïne levert voor orgieën. We maken ook kennis met Aureliano, beter bekend als ‘Nummer Acht’ en zijn drugverslaafde vriendin Viola. Hij is de uitbater van een nachtclub en hij controleert, als erfgenaam van een maffioso, de criminele activiteiten in Ostia, de kustregio van Rome. Verder is er Manfredi Anacleti, die aan het hoofd staat van een misdadige clan van zigeuners die fortuin vergaren met drughandel en afpersing. Ten slotte is er de ‘Samurai’, een vriendelijk ogende opa, die in werkelijkheid de spreekwoordelijke ‘spin in het web’ blijkt te zijn en alle touwtjes van de hoofdstedelijke maffia stevig in handen heeft. Hij is het die, in opdracht van de maffiafamilies in het Zuiden, de ‘juiste omstandigheden’ moet zien te creëren om in Ostia de realisatie van een megalomaan bouwproject mogelijk te maken. Ostia moet een nieuw Las Vegas worden, vol hotels en casino’s, uiteraard allemaal gecontroleerd door de maffia.
Hoe de Samurai daarbij te werk gaat en wie er allemaal bij betrokken wordt, soms tegen wil en dank, kom je als kijker te weten in een twee uur durende, wervelende cocktail van geweld, moord, ontvoering, afpersing, seks, drugs en politiek machtsmisbruik en corruptie. De actie verplaatst zich voortdurend van luxueuze hotelkamers naar duistere achterbuurten in de rand rond Rome. Van de verlaten winterse stranden van Ostia naar de wandelgangen van het parlement en de achterkamertjes in het Vaticaan. Van stijlvolle lofts naar troosteloze baancafés. Tegen die achtergrond zie je de verschillende hoofdpersonages langzaam maar zeker afstevenen op een onafwendbare, noodlottige ontknoping.
Regisseur Stefano Sollima, die eerder al tekende voor succesvolle tv-series als ‘Romanzo Criminale’ en ‘Gomorra’, beiden gewijd aan de Italiaanse maffia, bevestigt met ‘Suburra’ zijn reputatie als een begenadigd filmmaker. Zijn directe stijl en zijn bewuste keuze om de rauwe werkelijkheid te tonen zoals ze is, zonder te moraliseren, maakt dat hij als geen ander zijn publiek weet mee te zuigen in het verhaal. Dat is overigens ook mee de verdienste van een ijzersterke acteurscast. Wat ons betreft is ‘Suburra’ een absolute must see. Maar … niet voor gevoelige kijkers.
Reacties