Sperlonga, parel van de Tyrreense kust

Halverwege tussen Rome en Napels, op een hoge rots die uitkijkt over de Tyrreense Zee, bevindt zich Sperlonga, één van de borghi più belli d’Italia.  De kuststrook nabij Sperlonga was reeds bij de oude Romeinen een geliefd vakantieoord. De Romeinse keizer Tiberius had er een riante villa. Vandaag, tweeduizend jaar later, komen in de zomermaanden en op zonnige weekends nog steeds vele Romeinen graag genieten van de mooie stranden aan de voet van dit bekoorlijke arendsnest.   

Met zijn kenmerkende witgekalkte huisjes zie je het hooggelegen Sperlonga al van ver afsteken tegen de blauwe hemel. Het stadje zelf is een heuse doolhof van trappen, steegjes, pleintjes en mooie terrassen van waarop je een adembenemend zicht hebt op de azuurblauwe zee die de stad aan twee zijden omgeeft.  

Welke weg je tijdens een verkenning van de stad ook neemt, je komt op een bepaald moment onvermijdelijk uit op de centrale Piazza della Repubblica, het kloppende hart van de stad. Hier is het heerlijk toeven op het schaduwrijke terras van Antico Caffè Trani of één van andere bars op dit levendige plein.

In de straatjes rondom het plein bevinden zich tal van leuke en originele winkeltjes waar zowel de locals als de toeristen hun gading vinden.  

Vanop het plein brengt een brede promenade, de Corso San Leone, je naar de moderne en strakke Piazza Europa waar zich het gemeentehuis en de Chiesa di Santa Maria Assunta in Cielo bevinden. Deze moderne kerk in piramidevorm werd gebouwd in 1964. Binnenin is ze heel ruim en lichtrijk. De kerk is gewijd aan de twee populaire patroonheiligen van de stad: San Leone Magno en San Rocco. Op het dak van de kerk prijkt een groot Mariabeeld, klaar voor de tenhemelopneming.

Langs de Corso San Leone wisselen winkeltjes,  kraampjes, bars en restaurants elkaar af. Hier bevindt zich ook Mudejar, één van onze favoriete restaurants, bekend om zijn verrassend creatieve versies van klassiekers uit de Italiaanse keuken. Alleen al het lezen van de originele menukaart is een plezier op zich. En de gerechten die je worden voorgeschoteld zijn een streling voor het oog én voor de tong.

Op warme zomeravonden is het hier heerlijk dineren terwijl je de flanerende mensen gadeslaat tijdens hun avondlijke passeggiata op de corso. Het typisch Italiaanse fare belle figura lijkt hier wel uitgevonden. 

Elke keer dat je het historische stadscentrum induikt, vallen je nieuwe dingen op die je niet eerder had opgemerkt. Zo ontdekten we op één van de vele binnenpleintjes, de Corte del Monastero, een originele muurschildering die een belangrijke episode uit de geschiedenis van de stad uitbeeldt: de inval van de Saracenen in het jaar 1524 onder leiding van Khayr-al-Din, bijgenaamd ‘Roodbaard’ of ‘Barbarossa’. 

Bijzonder is ook de oude kerk Santa Maria di Spelonca uit de 12de eeuw die tegenwoordig fungeert als tentoonstellingsruimte. De naam verwijst naar de oorspronkelijke benaming van de stad: Spelonca (spelonk/grot). 

Achter elke hoek, boven elke trap ontdek je wel weer iets verrassends: een mooi kapelletje, een fraai geschilderde houten deur, heerlijk geurende bloemen die tegen de witte gevels naar omhoog klimmen… En net als je begint te denken dat je misschien wel verloren gelopen bent in de wirwar van smalle steegjes, bereik je één van de terrassen aan de rand van de stad waar je beloond wordt met een betoverend zicht op de zee.

Eén van de meest suggestieve terrassen is de Belvedere del Ridosso met zijn mooie zitbanken bekeed met veelkleurige, beschilderde keramieken tegels. 

Van hieruit kijk je neer op het kleine haventje in de diepte en op de halvemaanvormige baai ten zuiden van de stad. In de verte zie je de restanten van de luxueuze villa van de Romeinse keizer Tiberius die tijdens zijn bewind liever op zijn riante buitenverblijven in Sperlonga en Capri verbleef dan in het drukke en broeierige Rome.    

Vanop het panoramische terras slingert een pad naar de kleine, maar nijvere haven. Elke dag brengen vissers hier hun lading vers gevangen vis en zeevruchten aan wal. Het haventje wordt gedomineerd door de Torre Truglia, strategisch gelegen op een smalle rots die de zee insteekt en het uiterste puntje van Sperlonga vormt.

De toren was één van de vele wachttorens langs de kust van waarop naderende piraten konden worden gespot. De oorspronkelijke toren werd in 1524 verwoest door Saraceense piraten onder leiding van de eerder vermelde Barbarossa, maar de fiere inwoners van Sperlonga bouwen hem in 1532 terug op. De toren is sindsdien hét symbool van de stad. Op de brede Via del Porto en de daarop volgende Via della Saponera die je van de toren naar de benedenstad en Riviera Ponente leiden, vinden het hele jaar door tal van festiviteiten en evenementen plaats met de trotse Torre Truglia als suggestieve achtergrond.  

Op het einde van de Via della Saponera bereik je de Piazza Fontana. Dit ruime, vierkante plein, vormt de toegangspoort tot het strand. Op de hoek van het plein is het terras van restaurant Cucino Io de perfecte locatie voor een diner bij zonsondergang.  

Vanop de Piazza Fontana kan je langs de Via San Rocco terug omhoog naar de bovenstad wandelen. Als je deze route neemt dan kom je algauw voorbij de Cappella San Rocco aan je linkerkant.

Iets verderop kan je rechts genieten van een onvergetelijk panoramisch zicht op de kustlijn ten noorden van de stad, de Riviera Ponente. Helemaal in de verte zie je Terracina en San Felice Circeo afsteken tegen de horizon.    

De kustlijn tussen Sperlonga en San Felice Circeo staat bekend als de Baia di Ulisse, de baai van Odysseus. De Griekse held Odysseus zou tijdens zijn jarenlange zwerftocht na de overwinning in Troje hier op deze kust zijn gestrand. Hij zou hier lange tijd zijn gebleven, in de ban van de magische tovenares Circe (die haar naam heeft gegeven aan het kuststadje San Felice Circeo). Je zal het met ons eens zijn: er zijn minder idyllische plekken om vast te zitten.

Vanop de Piazza Fontana kan je echter ook de Via Cristoforo Colombo nemen die je even verderop naar de mooie wandelpromenade langs de Lungomare brengt. Op een verzorgd pleintje langs de wandelpromenade word je vriendelijk begroet door een beeld van de minzame Padre Pio. Rond dit beeld tref je de hele dag mensen aan – jong én oud – die hier even komen bidden of mijmeren in het gezelschap van de populaire heilige.

Heerlijk toeven is het ook in één van de stoelen van Gelateria Ventisei, midden op het plein, waar je met je voeten in het gras kan genieten van een koel drankje, een ijsje of een koffie met één van die heerlijke gebakjes die je vanuit de toonbank toelachen.

Liever met de voeten in het zand? Geen probleem. De Lido di Ponente die zich vanuit Sperlonga richting Terracina uitstrekt is één langgerekte en kleurrijke keten van keurig verzorgde lido’s met alle faciliteiten voor een dagje strand: ligbedden, strandstoelen en parasols. En uiteraard ook telkens een kleine bar waar je terecht kan voor een hapje en een drankje. De meeste lido’s beschikken over een eigen parking waar je de wagen kan pareren in de schaduw. De prijzen voor een dagje strand, alles inbegrepen, zijn bijzonder democratisch. Onze persoonlijke favoriet is de Lido di Ulisse op een kwartier wandelen langs de waterlijn vanuit Sperlonga.

Eén attractie mag je niet missen vooraleer je Sperlonga weer verlaat. Je moet jezelf bij valavond trakteren op een wandeling met de voeten in het water, richting Terracina. De ondergaande zon die de zachtjes golvende zee rood doet kleuren is ronduit betoverend. Geen wonder dat de Griekse held Odysseus hier niet weg wou.

---