Als je in Palermo even wil ontsnappen aan de drukte van de binnenstad, dan kan je terecht in enkele uitgestrekte parken die zich allemaal op wandelafstand van het historische centrum bevinden. Eén van die parken is de Villa Giulia, gelegen aan de rand van de stad tussen de kust en de Orto Botanico, de historische botanische tuin van de stad. Het park werd aangelegd tussen 1775 en 1778 op een terrein dat toebehoorde aan de adellijke familie Chiaramonte. In 1866 werd het park uitgebreid en heraangelegd in de vorm die we vandaag te zien krijgen. Na de heraanleg werd het park ook opengesteld voor het publiek, waardoor de Villa Giulia het eerste openbare park van Palermo werd. Het park ontleent zijn naam aan Giulia d’Avalos – Guevara, de vrouw van de Spaanse onderkoning.
Het grondplan van het park werd ontworpen door de Palermitaanse architect Nicolò Palma. Hij koos voor een strak geometrisch plan gekenmerkt door brede rechte lanen en cirkelvormige pleinen. Rondom de enorme, vierkante tuin werd een lage muur opgetrokken met daarop een smeedijzeren hek.
Aanvankelijk waren er twee toegangspoorten tot het park, één de zeezijde (langs het Foro Italico) en één aan de stadszijde (langs de Via Lincoln). De toegang langs de zeezijde was de belangrijkste en meest monumentale, maar deze is niet meer in gebruik. Vandaag kan je het park enkel nog betreden langs de poort in de Via Lincoln.
Vanbij de twee poorten vertrekt een brede laan die het hele park doorkruist. Beide lanen komen samen op een breed plein in het midden van het park. Daar bevindt zich een grote cirkelvormige fontein met een beeld van Atlas die op zijn rug een dodecaëder torst met 12 verschillende zonnewijzers. Het beeld is een werk van Ignazio Marabitti. Voor de zonnewijzers deed hij een beroep op Lorenzo Federici, een lokale wiskundige.
Gaandeweg werden later in de 19de eeuw nog nieuwe elementen aan het park toegevoegd: muziekpaviljoenen, kunstmatige heuveltjes en meertjes, standbeelden en bustes van bekende, historische personen.
Aan de zuidzijde van het park vinden we nog een fontein van Marabitti die de Genio di Palermo (het Genie van Palermo) voorstelt, met daarond een voorstelling van een slang, een hond en een hoorn des overvloeds. Ze staan symbool voor de voorzichtighied, de trouw en de rijkdom van de stad. Rondom de fontein staan nog andere, allegorische beelden opgesteld die o.m. de Overvloed (Abbondanza) en de Glorie (Gloria) voorstellen.
Johann Wolfgang Goethe kwam tijdens zijn verblijf in Palermo vaak lezen in de Villa Giulia. Hij omschreef het park als “de mooiste plek op aarde”. Vandaag klinken deze woorden enigszins overdreven want de tand des tijds heeft de oorspronkelijke grandeur van het park onverbiddellijk aangetast. Toch blijft de Villa Giulia een fascinerende plek waar jong en oud nog steeds graag even komen kuieren en uitrusten in de schaduw, weg van de zinderende drukte van de stad.
Tip: andere groene oases van welkome rust in Palermo zijn de Orto Botanico (naast de Villa Giulia) en het Parco d’Orléans (nabij het Palazzo dei Normanni).
Ciao! Wij zijn Carl Buyck en Franka Verhoeyen, initiatiefnemers van Cosiddetto. Via deze blog delen wij onze passie voor Italië en al het moois dat dit bijzondere land te bieden heeft. Als je dit artikel leuk of interessant vindt, deel het dan gerust met jouw vrienden of kennissen. Je doet er ons een groot plezier mee. Grazie mille!
Reacties