‘Napels is geen stad, maar een wereld’. Met deze woorden opent ‘Mijn Napels’, de nieuwe reisgids van de Nederlandse Italiëkenner Saskia Balmaekers. Saskia neemt de lezer 270 bladzijden lang mee op verkenning door die wondere wereld die Napels heet.
In het eerste deel van het boek ontdekken we al wandelend de verschillende wijken van de stad. We flaneren langs de Spaccanapoli, de straat die Napels in tweeën splijt, door het centro storico met zijn smalle, chaotische zijstraatjes waar de was in de wind wappert en waar je op elke straathoek Mariakapelletjes aantreft. Hier hangt de hele dag door de geur van verse koffie en pruttelende tomatensaus in de lucht.
“De meest bijzondere bezienswaardigheid van Napels is geen kathedraal, geen monumentaal palazzo. De grootste bezienswaardigheid is de stad zelf.”
We klimmen en dalen door de fascinerende volkswijken Sanità en Quartieri Spagnoli. Ooit waren dit beruchte buurten waar je als toerist beter niet kwam. Tegenwoordig kan je er in de levendige steegjes genieten van verrassende streetart en sfeervolle bars en restaurants.
De meest monumentale bouwwerken vinden we in de wijk San Ferdinando: het Teatro di San Carlo, het Koninklijk Paleis, de statige winkelgalerij Galleria Umberto I en de weidse Piazza del Plebiscito.
Mooie winkels vind je dan weer in de chique wijk Chiaia die grenst aan de zee. Hier vind je ook een ruim aanbod aan restaurants en wijnbars.
Wie even de rust wil opzoeken moet in de wijk Vomero zijn, die hoog boven de benedenstad uittorent en die je bij voorkeur via de funicolare – de kabelbaan – bereikt. Van hieruit kan je genieten van heerlijke vergezichten over de stad en de baai van Napels. Op de achtergrond trekt de Vesuvius onvermijdelijk de aandacht.
Napels heeft ook een boeiende onderwereld, en dat mag je gerust letterlijk nemen. Onder de huidige stad bevindt zich immers nog een tweede, verborgen stad met een netwerk van straten en pleinen die nog door de Grieken en de Romeinen werden aangelegd. Tijdens de Tweede Wereldoorlog diende deze onderaardse stad als schuilkelder.
Levensgenieter als ze is, besteedt Saskia in haar boek ook ruimschoots aandacht aan het Napolitaanse culinaire patrimonium. Uiteraard laat ze ons kennismaken met de rijke pizzatraditie van de stad, maar we leren ook dat koffie de brandstof is die de Napolitanen gaande houdt. Wie koffie zegt, zegt gebakjes en ook daaraan hebben ze in Napels geen gebrek. De lyrische woorden waarmee Saskia de sfogliatelle, de babà al rum, de pastiera napoletana, de zeppole en al die andere zoete heerlijkheden beschrijft, doen je bij het lezen onvermijdelijk het water in de mond komen.
Ook al heeft Napels zoveel te bieden dat je er gerust een hele vakantie kan doorbrengen, toch loont het de moeite om ook even buiten de stad op verkenning te gaan. Een bezoek aan Pompeii en Herculaneum, de twee steden die door de vulkaanuitbarsting van de Vesuvius in 79 n.Chr. onder de as werden bedolven ontbreekt uiteraard niet in het boek. We nemen echter ook de boot naar de eilanden Capri, Ischia en Procida en maken een roadtrip langs de adembenemende Amalfikust.
Als lezer kan je op het einde van het boek enkel besluiten dat Saskia de belofte die ze in haar inleiding doet, helemaal waarmaakt: “Met dit boek zul je Napels zien, beleven, omarmen en in je hart sluiten”.
Opgelet: bladeren door ‘Mijn Napels’ kan de behoefte aanwakkeren om meteen een reis te boeken naar het zinderende, bruisende, heerlijk chaotische en immer fascinerende Napels.
Mijn Napels, Saskia Balmaekers. Xander Uitgevers, 270 pagina’s. Te koop in de lokale boekhandel of via deze link bij bol.com.
Ciao! Wij zijn Carl Buyck en Franka Verhoeyen, initiatiefnemers van Cosiddetto. Via deze blog delen wij onze passie voor Italië en al het moois dat dit bijzondere land te bieden heeft. Als je dit artikel leuk of interessant vond, deel het dan gerust met jouw vrienden of kennissen. Je doet er ons een groot plezier mee. Grazie mille!
Reacties