Tindari, hoog gelegen op een rots aan de kust in het noordoosten van Sicilië, is vandaag vooral bekend als populair pelgrimsoord. Er bevindt zich echter ook een prachtig gelegen archeologische site met enkele goed bewaarde resten van een Romeinse stad die hier werd gebouwd bovenop de resten van een eerdere Griekse nederzetting.
De geschiedenis van Tindari begint in het jaar 396 v. Chr. wanneer Griekse kolonisten hier op aangeven van Dionysus I van Syracuse de stad Tyndaris stichten. Het is één van de laatste Griekse kolonies in Sicilië. Samen met Zanclè (het huidige Messina) en Tauromenion (het huidige Taormina) maakte Tyndaris deel uit van een verdedigingsgordel die Syracuse en andere Griekse kolonies in het oosten van het eiland moest beveiligen tegen aanvallen vanuit het noorden. In 254 v. Chr. kwam de stad onder het gezag van de Romeinen die gaandeweg de oorspronkelijke aanblik van de stad zouden veranderen. De stad zou relatief welstellend zijn geweest en in de Romeinse keizertijd zelfs het begerenswaardige statuut van Colonia Augusta hebben gedragen, meer bepaald Colonia Augusta Tyndaritanorum. De stad werd in 836 na Chr. veroverd en geplunderd door de Saracenen.
We beginnen onze verkenning van de site met een kort bezoek aan het bescheiden antiquarium waar enkele vondsten worden tentoongesteld. Eén van de blikvangers is een Korinthisch kapiteel in terracotta. Daarnaast zie je er ook nog enkele marmeren beelden, fijne vaasjes in glas en schotels, kommen en vazen in aardewerk.
De belangrijkste bezienswaardigheden op de uitgestrekte archeologische site zijn gegroepeerd langs de centrale weg, de decumanus, die dwars door de oude stad loopt. Wanneer je in oostelijke richting wandelt, zie je algauw de resten van de indrukwekkende basilica opdoemen. Aan de linkerkant van de weg daarheen passeer je langs de nog duidelijk herkenbare thermen. In sommige van de ruimtes van het badcomplex zijn de mozaïeken heel goed bewaard gebleven. Elders kan je dan weer duidelijk zien hoe de vloeren en de wanden met hete lucht verwarmd werden.
Eén van de interessantste mozaïeken vind je in de voormalige kleedruimte naast de toegang tot de thermen. Je herkent meteen de zogenaamde ‘Trinacria’, een vrouwengezicht met slangenhaar, korenaren en vleugels en omringd door drie benen. Het is een eeuwenoud symbool, dat is uitgegroeid tot het officiële wapenschild van Sicilië.
De imposante basilica met vijf rondbogen werd gebruikt als ruimte voor handelsactiviteiten en publieke bijeenkomsten. Vermoedelijk vormde het gebouw ook de toegang tot het achterliggende forum waarvan vandaag nog weinig te zien is.
Naast de thermen die we al eerder passeerden, kan je nog door de resten wandelen van een gebouwencomplex met woningen en winkelruimtes. Eén van de woningen was een rijke patriciërswoning, compleet met binnentuin en een ontvangstruimte voor gasten. Ook hier kan je nog enkele mozaïeken zien.
Terug op de hoofdstraat wandelen we nu in westelijke richting tot we het prachtige theater bereiken. Dit theater heeft zijn oorspronkelijke vorm uit de Griekse tijd goed bewaard. Grieken maakten bij de bouw van hun theaters gebruik van een natuurlijke helling in het terrein en ze zorgden ervoor dat je vanop de zitbanken ook een mooi uitzicht had. Hier is dat de zee en de Eolische eilanden die je in de verte ziet. De Romeinen hebben achteraf slechts enkele aanpassingen gedaan die moesten toelaten om het theater ook te kunnen gebruiken voor gladiatorengevechten.
Hoewel je nu de belangrijkste bezienswaardigheden van de site hebt gezien, loont het de moeite om nog even de heuvel wat verder af te zakken tot aan een lager liggende hoofdstraat. Die kan je in westelijke richting nog een heel eind volgen tot aan de plaats waar ooit een toegangspoort moet hebben gestaan.
De weg in donkere basaltsteen is nog vrij goed bewaard gebleven. En links van de weg zie je zijstraten en resten van gebouwen die deze toegangsweg tot het centrum ooit flankeerden. Op het eindpunt van de weg zie je in de diepte de baai van Patti liggen. Van hieruit moet je op je stappen terugkeren.
Ciao! Wij zijn Carl Buyck en Franka Verhoeyen, initiatiefnemers van Cosiddetto. Via deze blog delen wij onze passie voor Italië en al het moois dat dit bijzondere land te bieden heeft. Als je dit artikel leuk of interessant vindt, deel het dan gerust met jouw vrienden of kennissen. Je doet er ons een groot plezier mee. Grazie mille!
Reacties