In de 12de en 13de eeuw telde Bologna bijna 200 torens die hoog boven de daken van de huizen en paleizen van de stad uitstaken. Die torens waren heuse statussymbolen. In de middeleeuwen liet elke welstellende familie die zichzelf respecteerde zo’n hoog bakstenen gevaarte bouwen. De bouwwerken boden niet alleen een veilige schuilplaats tegen opstanden en oorlogen, maar ze waren evenzeer bedoeld als een uiterlijk teken van rijkdom en invloed. En omdat de ene familie niet wou onderdoen voor de andere, kwam het erop aan om elkaar te overtroeven en dus… de grootste te hebben.

Slechts een 20-tal torens hebben de tand des tijds doorstaan. Vele van de middeleeuwse torens zijn uitgebrand of ingestort en anderen dienden geheel of gedeeltelijk afgebroken te worden door verzakkingen en stabiliteitsproblemen.

De meest iconische van alle nog resterende torens zijn ontegensprekelijk de Due Torri, de Bolognese versie van de Twin Towers. Deze twee torens in het hart van de stad zijn bepalend voor de skyline van Bologna. De grootste van de twee heet de Torre degli Asinelli, zo genaamd naar de familie Asinelli die deze toren tussen 1109 en 1119 liet bouwen. Met zijn 97 meter is dit overigens ook één van de hoogste middeleeuwse torens ter wereld. In Italië wordt hij nog overtroffen door de Torrazzo in Cremona (112m) en de Campanile di San Marco (99m)

Rondom de voet van de toren werd in 1488 een soort burcht gebouwd. Deze bood onderdak aan soldaten die de ingang bewaakten. Later werd het gebouw heringericht en kwamen er winkeltjes van koperslagers. Het terras van de Torre degli Asinelli is het hoogste punt van de stad. Wanneer je de 498 treden van de toren beklommen hebt en naar beneden kijkt, zal één ding meteen in het oog springen: de rode kleur van de gevels en daken. En zo begrijp je meteen waarom één van de drie bijnamen van Bologna ‘la rossa’ is. Naast ‘la dotta’ (‘de geleerde’, omwille van de universiteit) en ‘la grassa’ (‘de vette’, omwille van de rijke gastronomie). O ja, de toren helt lichtjes voorover. Helemaal boven is hij 2,23 meter buiten zijn as. Je hebt dus best geen hoogtevrees.

Leuk weetje over de Torre degli Asinelli: als student kun je maar beter beneden blijven. Een oude Italiaanse legende voorspelt namelijk dat wie als student de toren beklimt, zijn of haar diploma nooit zal halen. Een goede reden dus om je de moeite van de beklimming te besparen.

Het kleinere zusje is de Torre Garisenda. Deze toren, die reeds in La Divina Commedia van Dante Alighieri wordt vernoemd, helde toen al vervaarlijk over. Daarom werd reeds in de 14de eeuw de oorspronkelijke hoogte van 60 meter teruggebracht tot de huidige 48 meter. Op die hoogte is de toren 3,23 meter uit zijn as. Best spectaculair als je beneden tegen de overhellende muur aanleunt en naar boven kijkt.  Deze toren is – om begrijpelijke redenen – niet toegankelijk voor het publiek. Merk op dat de twee torens elk naar een andere kant overhellen; zo wordt het scheef zijn nog extra benadrukt…

Meer info op www.duetorribologna.com

Zin gekregen om meer te weten over Bologna? Lees dan ook ‘Op stap door Bologna’.

---