De spectaculaire kloof van de Alcantara

Gole dell'Alcantara

Op een twintigtal kilometer van Taormina, één van Sicilië’s bekendste toeristische trekpleisters, kan je een uniek natuurfenomeen bewonderen: de Gole dell’Alcantara. Het gaat om een indrukwekkende canyon die door de krachtige stroming van de Alcantara-rivier is uitgesleten in eeuwenoude basaltrotsen.

De Alcantara ontspringt op zo’n 1400 meter hoogte in het Nebrodi-gebergte. Nabij Randazzo op de noordelijke flank van de Etna buigt de rivier af richting Ionische zee. Ter hoogte van het dorp Rocca Camastra stroomt de rivier door een spectaculaire rotskloof die 25 meter hoog is en slechts 2 tot 5 meter breed.

Deze bijzondere plek is uitgegroeid tot een druk bezochte attractie waar zowel wandelaars als liefhebbers van body rafting hun hart kunnen ophalen.   

Rondom de Gole dell’Alcantara is een mooi park uitgebouwd, het parco botanico e geologico. De bewegwijzerde wandelroutes in het piekfijn verzorgde park brengen je langs verschillende belvedères van waaruit je telkens een ander uitzicht hebt op de rivier en de rotskloof. 

We beginnen onze verkenning bij het kleine strand op de plaats waar de Alcantara de kloof verlaat. Je kan erheen met een lift die je in enkele seconden naar beneden brengt (en ook weer terug). Het is verleidelijk om blootsvoets even de kloof binnen te wandelen door het water. Maar waag je niet te ver want de keien in de rivierbedding zijn glad en het water is ijskoud. Wie dat wil, kan onder begeleiding van een gids ook dieper de kloof binnenwandelen, maar dan wel uitgerust met rubberen lieslaarzen die tot je middel reiken.

Maar ook zonder de kloof binnen te stappen heb je vanop het kleine strandje al een mooi zicht op de spectaculaire rotsformatie. De rots is ontstaan uit opeenvolgende lavastromen die van de Etna neerwaarts stroomden en de oorspronkelijke bedding van de rivier vulden. De plotse confrontatie van hete lava en ijskoud water deed de lava krimpen en kristalliseren en dat zorgde voor verrassende patronen die je vandaag in de hoge rotswand kan bewonderen. Sommige lagen zien eruit als orgelpijpen. Andere vertonen dan weer een waaiervorm. Nog andere zien er uit als een houtstapel. Al deze patronen zijn het gevolg van specifieke omstandigheden waarin de hete lava is gestold onder invloed van het ijskoude rivierwater.

Na even verpoosd te hebben aan de rand van de snelstromende rivier nemen we de lift terug naar boven en we zetten daar onze verkenning verder. We volgen de Sentiero delle Gole Alcantara die ons eerst langs een kleine tuin met cactussen en vetplanten brengt (de Giardino delle piante grasse). 

Naast een mooie picknickweide met citroen- en sinaasappelbomen bevinden zich een aantal paviljoenen met beelden van (prehistorische) dieren die ooit op Sicilië leefden, zoals o.m. een dwergolifant en dwergnijlpaard. Ook krokodillen kwamen hier voor. Ze werden geïmporteerd door Arabische bezetters van het eiland en bleven nog lange tijd in de buurt van de rivieren overleven, ook als de Arabieren al lang weer vertrokken waren. Maar wees gerust: tegenwoordig zal je in Sicilië geen krokodillen meer aantreffen als je gaat pootjebaden in een rivier.

Op het uiteinde van het park volgen twee uitkijkpunten elkaar snel op: de Sorgente di Venere en Il Tumulto di Vulcano. Elk bieden ze een ander uitzicht op de kolkende rivier nog voor zij zich even verderop in de diepe kloof zal storten.  

Vanop de Balcone di Venere zie (en hoor) je de rivier naar beneden duiken. Hier kan je je ook nog eens vergapen aan de uitzonderlijke vormen waarin de gestolde lava zich presenteert na de eeuwenlange erosie door het snelstromende water. 

We volgen het pad verder tot aan de Terrazza dell’Amore. De naam nodigt uit tot het nemen van een romantische selfie, met onderaan op de achtergrond het eindpunt van de kloof en het kleine strandje waar we ons bezoek begonnen. Het terras ontleent zijn naam aan een verhaal uit de Griekse mythologie dat nauw verbonden is met de vulkaan Etna. Dat verhaal gaat als volgt: Vulcanus, de god van het vuur die niet bepaald moeders mooiste was, kreeg door toedoen van de oppergod Jupiter de beeldschone Venus als echtgenote toegewezen. Vulcanus, die in de buik van de Etna zijn werkplaats had, zorgde ervoor dat het water van de rivier Alcantara, waar zijn geliefde echtgenote regelmatig haar bad nam, door hete lavastromen werd verwarmd zodat ze geen kou hoefde te lijden. De mooie maar wispelturige Venus liet echter haar oog vallen op Mars, de gespierde god van de oorlog. Toen Vulcanus zijn overspelige echtgenote betrapte op dit ‘balkon van de liefde’, ontstak hij in blinde woede. Hij scheurde de lavastromen uiteen en zorgde hiermee voor de vreemde en grillige vormen die je vandaag nog steeds kan bewonderen. En bovendien liet hij de stroom afkoelen tot de ijselijke temperatuur die het water vandaag het hele jaar door heeft. Zijn ooit zo geliefde Venus zou er nooit nog kunnen baden… en wij dus ook niet.

Neem voor je het park verlaat ook nog eens een kijkje in de kleine exporuimte waar je aan de hand van tekeningen en infoborden meer verneemt over het ontstaan van deze unieke kloof. Je kan er ook een leuk 4D-filmpje bekijken dat je helemaal onderdompelt in de hete lava en het ijskoude water. Kinderen zullen er zeker plezier aan beleven.

Wie zich in het ijskoude water van de Gole dell’ Alcantara wil wagen aan body rafting of een begeleide excursie door de kloof doet bij aankomst best navraag naar vertrekuren en prijzen. Elk van deze activiteiten vindt immers plaats in kleine groepjes en onder begeleiding van ervaren gidsen.

Toen wij het park bezochten (in maart 2023) waren sommige zones nog in aanleg. Binnenkort kan je er dus ook nog een mini-boerderij, een rozentuin en een tweede strand langs de rivier bezoeken.  

Met de mooie wandelpaden, de verschillende attracties, een ruime parking en een (self-service) restaurant is het parco botanico e geologico de interessantste optie om de Gole dell’Alcantara te bezoeken. Meer info op www.golealcantara.it.

Voor de volledigheid voegen we eraan toe dat je ook het strand aan de uitgang van de kloof kan bereiken via een andere toegangsweg die door de gemeente wordt beheerd. Die toegang vind je een honderdtal meter voorbij de parking van het parco botanico e geologico. Deze optie is beduidend goedkoper, maar je krijgt dan enkel het strandje en de uitgang van de kloof te zien.  


Colophon - Segesta

Ciao! Wij zijn Carl Buyck en Franka Verhoeyen, initiatiefnemers van Cosiddetto. Via deze blog delen wij onze passie voor Italië en al het moois dat dit bijzondere land te bieden heeft. Als je dit artikel leuk of interessant vindt, deel het dan gerust met jouw vrienden of kennissen. Je doet er ons een groot plezier mee. Grazie mille!

Reacties