Voor wie op vakantie is in het zuiden van Toscane of het noorden van Lazio is het Isola del Giglio een perfecte bestemming voor een leuke en ontspannende dagtrip. Na Elba is het Isola del Giglio het grootste eiland van de zogenaamde Archipelago Toscano, de eilandengroep voor de Toscaanse kust. Het eiland is zo’n 21 vierkante kilometer groot en zo’n 90% van de oppervlakte bestaat uit ongerepte natuur. Het is een ideale plek om te genieten van lange natuurwandelingen of van een dagje luieren aan zee, op één van de vele kleine zand- of rotsstranden die het eiland omgeven.
Om het Isola del Giglio te bereiken moet je in Porto Santo Stefano inschepen op één van de veerboten die in het zomerseizoen vrijwel elk uur uitvaren. In de buurt van de haven zijn er voldoende parkings waar je de wagen kan achterlaten. Een makkelijke en goedkope oplossing is de parking op de Campo Sportivo, op zo’n 500 meter van de haven. Tickets koop je in het kleine kantoor tegenover de veerboten of online via Maregiglio of Toremar. De overtocht duurt ongeveer 75 minuten en laat je toe om op het dek zorgeloos te genieten van de zon en van de kristalblauwe zee.
Op weg naar het Isola del Giglio zie je in de verte ook Giannutri liggen, het meest zuidelijke eiland van de Toscaanse archipel.
Op het eiland zijn slechts twee historische woonkernen, Giglio Porto en Giglio Castello. Veerboten en plezierjachten meren aan in de kleine, halvemaanvormige haven van Giglio Porto met haar kenmerkende, veelkleurige huisjes. De haven zelf is een aaneenschakeling van bars, restaurants en souvenirwinkeltjes. Vanop de terrasjes kan je genieten van de bedrijvigheid die er – vooral ’s ochtends en in de late namiddag – heerst op en rond de aanlegsteigers.
Tegen de gevel van het kleine kantoor van de lokale havenautoriteit is een gedenkplaat aangebracht die herinnert aan de ramp met het cruiseschip Costa Concordia dat hier in de nacht van 13 op 14 januari 2012 op de klippen liep. De schipbreuk maakte 32 dodelijke slachtoffers. Hun namen zijn vereeuwigd in een gedenksteen aangebracht op de havenmuur.
Eens aangemeerd in Giglio Porto zijn er grosso modo twee opties: ofwel kies je voor een dagje uitrusten aan of op het water, ofwel ga je voor een trektocht door de natuur.
Wie kiest voor een dagje aan het water kan vanuit de haven desgewenst te voet naar de Cala della Smeralda of de Cala delle Cannelle wandelen. Hier kan je naar hartenlust zwemmen en snorkelen tussen de rotsen die deze twee kleine inhammen afbakenen.
De meeste dagjestoeristen die naar het Isola del Giglio komen voor een dagje luieren aan zee nemen echter na hun aankomst in de haven meteen de bus naar de mooie en brede zandstranden van Giglio Campese aan de andere kant van het eiland. De busrit duurt zo’n 20 minuten en kost slechts twee euro. Als je nog dezelfde dag terug naar het vasteland wil, zorg er dan voor dat je de bus niet mist om je terug naar de haven van Porto Giglio te brengen.
Wie van watersporten houdt, kan in de haven ook een bootje huren om zelf de mooie kustlijn van het eiland te verkennen. Of je kan er een boottaxi nemen om je naar één van de stranden te laten brengen.
Wij kozen tijdens ons bezoek aan het eiland voor een korte trektocht door de natuur. Ook wij namen eerst een bus, meer bepaald naar Giglio Castello, een pittoresk middeleeuwse stadje op de top van een hoge heuvel. Tijdens een verkenning van het schilderachtige stadje kan je makkelijk verdwalen in de vele kronkelende steegjes die via trappen en binnenpleintjes met elkaar verbonden zijn. Hier heerst een weldadige rust, enkel onderbroken door het geluid van rinkelende kopjes in een bar of door een stem die weerklinkt uit een televisietoestel achter de gesloten luiken van één van de woningen.
Tijdens je wandeling stoot je vroeg of laat onvermijdelijk op het kleine kerkje gewijd aan Sint-Pieter (San Pietro Apostolo). In dit kerkje uit de 15de eeuw worden twee pistolen bewaard die vijandige piraten ooit achterlieten toen ze gehaast het eiland verlieten, achternagezeten door de eilandbewoners. Opmerkelijk is ook het kruisbeeld in ivoor dat van de hand zou zijn van een Vlaamse kunstenaar, Jean de Boulogne (1529-1608), dezelfde kunstenaar die ook het bronzen Neptunusbeeld maakte voor de gelijknamige fontein in Bologna.
Van op het plein aan de voet van Giglio Castello, waar ook de bus halt houdt, vertrekken een aantal goed bewijzerde wandelpaden. Je neemt best één van de twee paden die terug naar de haven leiden, kwestie van de laatste boot niet te missen. Wij kozen voor het oude ezelspad (de ‘mulattiera’) die de haven met het stadje verbond en waarlangs zwaar geladen ezels levensmiddelen en andere producten naar boven brachten. De wandeling is vrij makkelijk maar vereist wel stevige en slipvaste schoenen. Neem in de warme zomermaanden bij voorkeur ook wat water mee want het kan best warm zijn op het pad dat voortdurend tegen de rotswand aan loopt.
Houd tijdens de afdaling geregeld eens halt om te genieten van het adembenemend mooie zicht op de azuurblauwe zee die in de diepte ligt te wenken.
Na een goed uur stappen bereik je opnieuw de haven, waar je maar al te graag zal willen plaatsnemen op een terras om in het gezelschap van een fris drankje te wachten op de aankomst van de veerboot die je terug naar het vasteland zal brengen. Wie van een glaasje wijn houdt, moet zeker eens de lokale witte wijn, Ansonica del Giglio, proeven. Zoetekauwen kunnen zichzelf trakteren op een stukje Pan Ficato, een typisch gebak met vijgen, noten, honing en wijn.
Ciao! Wij zijn Carl Buyck en Franka Verhoeyen, initiatiefnemers van Cosiddetto. Via deze blog delen wij onze passie voor Italië en al het moois dat dit bijzondere land te bieden heeft. Als je dit artikel leuk of interessant vond, deel het dan gerust met jouw vrienden of kennissen. Je doet er ons een groot plezier mee. Grazie mille!
1 thoughts on "Isola del Giglio, een prima bestemming voor een dagtrip"