Bij Uitgeverij Prometheus verscheen recent de 11de druk van het boek Schimmenrijk van de Nederlandse auteur Rosita Steenbeek. De auteur woont en werkt al geruime tijd in Rome en is goed vertrouwd met de antieke Romeinse cultuur. Dat bewees ze recent nog met de fascinerende roman Julia, een stevig onderbouwde biografie over de dochter van keizer Augustus.
In Schimmenrijk staat de cultuur van de Etrusken centraal. We worden ingewijd in de mysterieuze wereld van dit boeiende maar nog grotendeels onbekende volk via het verhaal van twee vriendinnen, Lisa en Heleen, die een appartement delen in Rome. Lisa, een beeldhouwster, heeft een relatie met Lorenzo, een archeoloog met bijzondere interesse in de Etruskische beschaving. Met zijn kennis en verhalen wakkert hij Lisa’s enthousiasme voor de Etrusken aan. Als hij onverwacht in vreemde omstandigheden overlijdt, is Lisa aanvankelijk kapot van verdriet. Op aandringen van haar vriendin Heleen neemt ze echter de draad terug op en gaat ze in het gebied van de Etrusken, de regio waar Lorenzo opgroeide, op zoek naar antwoorden. Ze komt terecht in een wereld van tombaroli en fiumaroli, mensen die in oude graven en rivierbeddingen op zoek gaan naar archeologische vondsten die ze voor zichzelf houden of clandestien verkopen. Ze leven op gespannen voet met echte archeologen, zoals Lorenzo, die de vondsten liefst in musea zien terechtkomen. Ligt daar het antwoord op de vraag naar de oorzaak van Lorenzo’s mysterieuze dood?
Gaandeweg komt Lisa meer te weten over Lorenzo en zijn passie voor de Etrusken. Een passie die hij deelde met enkele grafrovers die zichzelf als afstammelingen zien van de oude Etrusken en die Lisa inwijden in de mysterieuze beschaving. Naarmate Lisa meer te weten komt over de Etrusken en hun kijk op leven en dood, leert ze ook zichzelf beter kennen en leert ze ook anders omgaan met de dood: de dood van Lorenzo, maar ook de onafwendbare dood van haar vriendin Heleen bij wie een terminale kanker werd vastgesteld.
Een tijdlang lopen ze zwijgend naast elkaar voort over het pad dat naar de necropolis leidt. Het is of Lisa slaapwandelt. Dan vraagt ze ‘Wil je begraven worden of gecremeerd?’
‘Gecremeerd, en dan in een Etruskische urn die ik gevonden heb,’ zegt Angela rustig en zeker van haar zaak. ‘En jij?’
‘Het maakt me niks uit. Wat mijn familie het prettigst vindt.’ Het stoffelijk overschot van Lorenzo had ze liever onder een deken van aarde en bloemen geweten dan in zo’n kil vakje. Lisa trilt nog een beetje. Ze leeft, beseft ze, en ze vindt het vreemder dan ooit. In haar leeft hij.
Ook al zijn verlies en verdriet als een rode draad aanwezig doorheen het hele boek, toch voelt deze roman op het einde vooral aan als een ode aan het leven. En dat is de les die de Etrusken ons reeds eeuwen geleden hebben willen geven: wees niet bang van de dood, vier het leven. Het feit dat het boek dat reeds in 1999 voor het eerst verscheen nu een elfde druk kent, bewijst dat we nog steeds kunnen leren van de oude Etrusken. Met dank aan Rosita Steenbeek.
Schimmenrijk, Rosita Steenbeek. Uitgeverij Prometheus, 256 pagina’s. Nu te koop in de lokale boekhandel of via deze link bij bol.com.
Ciao! Wij zijn Carl Buyck en Franka Verhoeyen, initiatiefnemers van Cosiddetto. Via deze blog delen wij onze passie voor Italië en al het moois dat dit bijzondere land te bieden heeft. Als je dit artikel leuk of interessant vindt, deel het dan gerust met jouw vrienden of kennissen. Je doet er ons een groot plezier mee. Grazie mille!
Reacties