Città di Castello is een charmante, levendige stad op zo’n 50 kilometer ten noorden van de Umbrische hoofdstad Perugia. De stad geniet (nog) niet de status van vele andere toeristische trekpleisters in Umbrië en dat is best wel een beetje jammer, want er zijn aardig wat interessante bezienswaardigheden, zowel in de stad zelf als in de nabije omgeving.
Parkeer de wagen op één van de vele gratis parkings langs de monumentale, middeleeuwse stadsmuren. Het handigst is parcheggio Ferri aan de Viale Nazario Sauro. Niet alleen kan je er je wagen achterlaten in de schaduw van de bomen, je bent bovendien met de hulp van twee roltrappen zo in de historische binnenstad. Nadat je een klein parkje – waar in de zomermaanden jonge moeders met kinderen en ook de oudere locals wat verkoeling zoeken – bent doorgewandeld, sta je oog in oog met de Duomo.
De kerk is gewijd aan de twee patroonheiligen van de stad: Florido en Amanzio. We laten de sobere, onafgewerkte voorgevel links (of juister: rechts) liggen en we bestijgen de monumentale trap die naar de ingang aan de linkerzijde van de kerk leidt. Onder het laatgotische portaal met ranke, gedraaide zuilen en versierd met fraaie sculpturen betreden we met gepaste eerbied de hoofdkerk van de stad.
De rijkelijk versierde zoldering trekt meteen de aandacht. Tegen een pijler aan de rechterzijde kijkt San Florido ons welwillend toe vanop zijn bisschopszetel. Vooraan rechts in de kerk brengt een smalle trap ons naar de 15de eeuwse crypte. Onder het altaar bevindt zich de sarcofaag met de lichamen van onder meer Florido en Amanzio.
Nabij de trap tref je ook een deur aan die naar buiten leidt. Daar vind je de ingang van de bijzondere klokkentoren naast de kerk. Bijzonder, want het gaat om een cilindrische toren van 43,50 meter hoog. In Italië zijn nog maar weinig dergelijke torens te zien. De ronde toren is het enige romaanse overblijfsel van de kerk die in de loop der eeuwen regelmatig werd heropgebouwd en gerestaureerd. Vanop de toren heb je een panoramisch zicht op de stad.
Toegangstickets voor de toren worden verkocht in het Museo del Duomo, rechts naast de kerk. Het museum zelf bevat een bescheiden collectie religieuze voorwerpen, schilderijen en beelden.
Terug in de Duomo werpen we nog een blik op de fresco’s die de koepel sieren.
We verlaten de kerk opnieuw langs de zij-ingang. Vanop de trap heb je een mooi zicht op de massieve stenen Torre Civica uit de 14de eeuw, die 38 meter hoog boven het plein uitsteekt. Tegen de gevel prijken de wapenschilden van de families die het ooit in de stad voor het zeggen hadden.
We wandelen voorbij het Palazzo del Comune, eveneens uit de 14de eeuw, onder de boog door, de Corso Cavour op.
Deze brengt ons voorbij het imposante Palazzo del Podestà, waar zich de toeristische dienst bevindt, naar het kloppende hart van de stad: de langgerekte Piazza Matteotti. Hier vindt twee maal per week, op donderdag- en zaterdagmorgen, een markt plaats. Op het terras van de Caffetteria del Corso kan je in het gezelschap van een perfecte espresso de gezellige drukte gadeslaan.
We verlaten het plein langs de Via Mario Angeloni en bereiken de Piazza Raffaello Sanzio. Het plein ontleent zijn naam aan de beroemde renaissanceschilder Rafael die een tijdlang in de stad verbleef en hier in het jaar 1504 zijn beroemde werk ‘Het huwelijk van de Maagd Maria’ (Sposalizio della Vergine) maakte. Een marmeren gedenkplaat aan de zijgevel van de Chiesa di San Francesco herinnert er – niet zonder enige verbittering – aan dat dit werk zich ooit hier in de kerk bevond, maar later in handen kwam van Milaan (waar het vandaag één van de pronkstukken is van de Accademia della Brera). De bezoekers van de kerk moeten het vandaag stellen met een kopie in een zijkapel links vooraan. De fresco’s op het plafond tonen scènes uit het leven van Sint Franciscus.
De Via Albizzini brengt ons naar onze volgende halte: het Palazzo Albizzini. Dit elegante stadspaleis uit de 15de eeuw biedt onderdak aan een deel van het imposante oeuvre van Alberto Burri (1915-1995), een toonaangevend en internationaal bekend hedendaags kunstenaar uit Città di Castello. De Collezione Burri is verdeeld over twee musea. Een tweede deel bevindt zich net buiten de stad in monumentale loodsen waar ooit tabak (die in deze regio volop geteeld wordt) werd gedroogd. Wie van hedendaagse kunst houdt, mag deze twee musea zeker niet missen. Burri werkt met eenvoudige materialen zoals jutezakken, plastiekfolie, houten planken, metalen platen… die hij met enkele minimale ingrepen verwerkt tot unieke kunstwerken.
Naast het Palazzo Albizzini ligt een nog groter paleis, het Palazzo Vitelli a Sant’Egidio. Achter het indrukwekkende gebouw bevindt zich een uitgestrekte tuin die aan de noordzijde begrensd wordt door een langgerekte loggia, rijkelijk versierd met fresco’s.
Tussen de twee palazzi door nemen we de Via San Bartolomeo en de Via dei Lanari die ons naar de Viale XI Settembre brengt. Hier bevinden zich twee kloosters, het Monastero delle Clarisse Murate en het Monastero delle Cappuccine di Santa Veronica. Santa Veronica Giuliani is een lokale heilige die hier in 1677 binnentrad in het klooster en er talrijke mystieke visioenen kreeg. Haar lichaam ligt opgebaard in een nis onder het hoofdaltaar van de naar haar genoemde kerk.
Schuin ertegenover stappen we ook nog even de Chiesa della Madonna delle Grazie binnen. De Via del Pozzo en de Via Pomerio brengen ons vervolgens langs het voormalige Joodse Ghetto. In de Via Sant’Andrea is een zeshoekige ster tegen de gevel het enige symbool dat nog verwijst naar de synagoge die hier ooit stond.
We nemen vervolgens rechts de Via della Fraternità en bereiken zo het Teatro Comunale degli Illuminati, de stadsschouwburg.
We wandelen nu verder in de richting van de Torre Civica die we boven de daken zien uitsteken. We nemen rechts de Via Cacciatori del Tevere die ons voorbij de Chiesa di Sant’Agostino terug tot bij de Duomo brengt. De eerste lus van onze wandeling door Città di Castello zit erop. Tijd voor een lunch, en daarvoor gaan we naar Trattoria Lea op de hoek van de Corso Cavour en de Piazza Matteotti. De gezellige en immer goed gevulde trattoria is bekend omwille van de vele gerechten met truffel en funghi porcini. Als je hier ’s avonds wil komen eten, doe je er goed aan vooraf een tafeltje te reserveren.
Voor de tweede lus van onze wandeling nemen we vanop de Piazza Matteotti de Corso Vittorio Emanuele, een brede winkelstraat. Halverwege de straat slaan we even rechts de Via Luca Signorelli in voor een kort bezoek aan de Chiesa di San Domenico.
We keren op onze stappen terug en wandelen verder de Corso af tot aan de Porta Santa Maria, de grootste en beste bewaarde toegangspoort tot de ommuurde stad. Net buiten de poort heb je een mooi zicht op de indrukwekkende stadswallen.
Terug binnen de muren slaan we net voorbij de Chiesa di Santa Maria Maggiore de Via Borgo Farinaro in. Wandelend langs de stadsmuren bereiken we het Palazzo Vitelli alla Cannoniera. We herkennen het aan de rijkelijk beschilderde muren waarop we tweemaal het woord ‘Semper’ (Latijn voor ‘Altijd’) herkennen. Vooraleer we onder de boog van het palazzo doorwandelen, kijken we even naar het raam net erboven. Hier is een intrigerend verhaal aan verbonden, met in de hoofdrol de wonderbaarlijk mooie Laura, minnares van Alessandro – de heer des huizes – én bovenal… een femme fatale. Om dat verhaal te kennen, moet je wel even doorklikken naar dit artikel.
In het 16de eeuwse palazzo is tegenwoordig de Pinacoteca Comunale gevestigd. Het museum bevat een indrukwekkende collectie schilderijen van de 14de eeuw tot de 20ste eeuw, waaronder ook werken van grote namen als Rafael, Signorelli, Pomarancio en Ghiberti. In de zalen met kunstwerken uit de 20ste eeuw bevinden zich ook twee schilderijen van Giorgio de Chirico.
Om het museum te verlaten passeer je langs de enorme, volledig ommuurde tuin met geometrische hagen van buxus en taxus. Vergeet niet de rijkelijk versierde gevel te bewonderen met decoratieve elementen ontworpen door architect Giorgio Vasari.
Trakteer jezelf na je bezoek nog op een welverdiende aperitivo op één van de piazza’s die je onderweg bent voorbij gewandeld en geniet nog even na van al het moois dat Città di Castello jou vandaag geboden heeft.
Voor een origineel souvenir, als aandenken aan je bezoek aan Città di Castello moet je bij Tela Umbra zijn in de Via S. Antonio, 3 (in het verlengde van de Piazza Matteotti). Hier verkopen ze allerlei handgeweven linnen producten zoals tafellakens, servetten, onderleggers, handdoeken, slabbetjes enz. Elk stuk is handgemaakt en dus uniek. Het was het echtpaar Alice en Leopoldo Franchetti die in 1908 het ‘Laboratorio Tela Umbra’ oprichtte met als doel de oude middeleeuwse traditie van het handgeweven linnen in leven te houden. In een klein museum, naast de winkel, maak je kennis met de geschiedenis van de Tela Umbra. Maar ook de vriendelijke winkelbedienden vertellen je er graag meer over. Meer info op www.telaumbra.it
Ciao! Wij zijn Carl Buyck en Franka Verhoeyen, initiatiefnemers van Cosiddetto. Via deze blog delen wij onze passie voor Italië en al het moois dat dit bijzondere land te bieden heeft. Als je dit artikel leuk of interessant vond, deel het dan gerust met jouw vrienden of kennissen. Je doet er ons een groot plezier mee. Grazie mille!
4 thoughts on "Kuieren door Città di Castello"