'DE TIEN GEBODEN DER ITALIAANSHEID'

16/11/2014
Reageer

Je gaat naar Italië en je wil je daar integreren, dan zullen deze tien geboden je heel veel leren.

1. GIJ ZULT NIET SPREKEN ZONDER GEBAREN
Toegegeven, de grammatica en de spelling van de Italiaanse taal zijn niet altijd logisch en dat kan een probleem lijken voor wie de taal wil leren. In werkelijkheid hoeft dit echter helemaal geen probleem te zijn. Het gaat immers maar om een bijkomstigheid voor wie zich echt wil duidelijk maken in het Italiaans. De essentie van het Italiaans zit immers niet zozeer in de gesproken of geschreven taal, maar in de gebarentaal. Leg de grammaticaboeken dus gerust aan de kant en concentreer je op de essentie: de typische handgebaren. Zorg ervoor dat je in elk geval de ‘what the f***’ onder de knie krijgt. Dat helpt je in de gemiddelde conversatie al een heel eind op weg. Goed nieuws dus voor de mensen zonder talenknobbel!

‘Het zwart en het zilver’. Paolo Giordano levert een nieuw meesterwerk af.

16/11/2014
Reageer

Beklijvend. Dat woord vat wellicht nog het best het nieuwste boek van Paolo Giordano samen. Met ‘Het zwart en het zilver’ bevestigt de bekroonde auteur van ‘De eenzaamheid van de priemgetallen’ en ‘Het menselijk lichaam’ zijn talent. Meer nog, hij overtreft zichzelf. Met chirurgische precisie en trefzekerheid beschrijft Giordano in het boek de vreemde en intrigerende relatie van een doorsnee jong en Italiaans gezin tot hun oudere huishoudster, Signora A.
Giordano vertrekt vanuit een – zeker in Italië – zeer herkenbare en bijna stereotiepe situatie. Er is aan de ene kant een jong en onzeker koppel, Nora en haar man, de verteller van het verhaal. Samen met hun enig (en overbeschermd) kind Emanuele wonen ze in een appartement in de stad. Tegen de achtergrond van een onzekere economische situatie zoekt het jonge paar moeizaam een evenwicht tussen werk en gezin. Aan de andere kant is er de even stereotiepe huishoudster, een oudere, ietwat stuurse weduwe, efficiënt en ervaren, zich vastklampend aan tradities en aan het geloof dat vroeger alles beter was

Op werkbezoek in de universiteit van de pasta: La Vecchia Scuola Bolognese

12/11/2014
Reageer

Bologna…. la dotta, la grassa, la rossa.  De stad Bologna heeft zijn drie bijnamen niet gestolen. La dotta, ‘de geleerde’ stad omwille van de aanwezigheid van de oudste universiteit van Europa, gesticht in 1088. La rossa, ‘de rode’ stad omwille van de karakteristieke rode daken die je vanop de befaamde hoge torens van de stad kan zien.  La grassa, ‘de vette’ stad ten slotte omwille van de rijke gastronomische traditie die de stad al eeuwenlang hoog houdt.  Bologna is immers de bakermat van culinaire verwennerijen als mortadella, tortellini en tagliatelle al ragù … om er maar enkele te noemen. Het was die reputatie als gastronomische hoofdstad van Italië die ons onlangs naar Bologna bracht voor een werkbezoek aan La Vecchia Scuola Bolognese…. zeg gerust, de universiteit van de pasta.

Een avond in het gezelschap van drie Italiaanse succesauteurs

03/11/2014
Reageer

Paolo Giordano, Silvia Avallone en Niccolò Ammaniti, de drie grootste Italiaanse schrijvers van het moment, samen op één podium. Voor zo’n unieke gebeurtenis zakt een echte Italië-fan al eens af naar Brussel! De Bozar zat donderdagavond 23 oktober dan ook afgeladen vol. En terecht, want de drie succesauteurs hadden er zin in en zorgden voor een boeiende avond. Het gesprek werd in goede banen geleid door Ine Roox, journaliste bij De Standaard en schrijfster van De schaduwzijde van een zonovergoten land (waarover we eerder op deze blog al eens schreven). De drie auteurs vertelden in de Bozar honderduit over hun boeken en de thema’s die ze vaak behandelen, maar ook over de stress die het eerste succes met zich meebrengt. Een kort sfeerverslag.