Wie al eens Italiaans kookt, weet dat Parmezaanse kaas tot één van de basisingrediënten van de Italiaanse keuken behoort. Wie naar het product op zoek gaat in de kaashandel of supermarkt zal ongetwijfeld al eens voor de keuze hebben gestaan: ga ik voor de Parmigiano Reggiano of neem ik de Grana Padano? Beide kaassoorten lijken qua smaak en uitzicht heel erg op elkaar en worden bij ons als Parmezaanse kaas in de markt gezet. Toch zijn er heel wat verschillen. We zetten ze even op een rijtje:
Nu de zomer voorbij is en alle vakantieboeken (hopelijk?) uitgelezen zijn, wordt het tijd om een nieuw lijstje aan te maken van boeken die jou tijdens de komende herfst- of winteravonden gezelschap kunnen houden. We selecteerden vijf titels, vers van Italiaanse bodem, die ons inziens zeker de moeite waard zijn!
Op dinsdag 3 mei start op Canvas de tiendelige Italiaanse topserie 1992, een politieke thriller over de start van de veelbesproken operatie Schone Handen (Mani Pulite) waarmee de rechterlijke macht in het jaar 1992 de strijd aanbond met de wijdverspreide corruptie in de Italiaanse politiek en het bedrijfsleven. De operatie leidde tot een politiek vacuüm dat de weg effende voor het tijdperk van Silvio Berlusconi. De prestigieuze reeks ging in maart 2015 in première in Italië en verovert stilaan de hele westerse wereld. Ze wordt nu al vergeleken met andere wereldwijde topseries als House of Cards, The West Wing en The Sopranos.
Vandaag, 21 april 2016, is het exact 2769 jaar geleden dat de stad Rome werd gesticht. Volgens de legende zou Romulus, de tweelingbroer van Remus, op 21 april van het jaar 753 voor Christus op de flank van de Palatijn, één van de 7 heuvels van Rome, een kleine nederzetting hebben gesticht die in de eeuwen die daarop volgden, zou uitgroeien tot de Caput Mundi de hoofdstad van de (antieke) wereld. De Romeinen baseerden hun tijdrekening op de stichtingsdatum. Ze rekenden immers in jaren ab Urbe condita sinds de stichting van de Stad
In het antieke Rome was de Suburra een beruchte en gevaarlijke wijk vol tavernes en bordelen. Het was een plaats waar ambitieuze politici en louche criminelen elkaar in het geheim ontmoetten en duistere plannen smeedden. Tweeduizend jaar later lijkt er in Rome nog niet zoveel veranderd te zijn als je de film Suburra, die momenteel in de Belgische zalen loopt, mag geloven. En spijtig genoeg mag je die geloven. De film is dan wel geen historische reconstructie van waargebeurde feiten, hij biedt toch een bijzonder realistische beschrijving van een werkelijk bestaand systeem van belangenvermenging en beïnvloeding tussen politiek en maffia in de Italiaanse hoofdstad. Het feit dat het verhaal concreet gesitueerd wordt tegen de achtergrond van twee reële feiten, met name het ontslag van de toenmalige regering Berlusconi (in november 2011) én de speculaties rond het aftreden van paus Benedictus XVI, verleent de film extra geloofwaardigheid. Bovendien kwam de film in Italië uit op 14 oktober 2015, een week nadat de burgemeester van Rome, Ignazio Marino, ontslag had genomen wegens aantijgingen van corruptie en banden met de maffia. In Rome overtreft de werkelijkheid soms de fictie.
Net als het Nederlands kent ook het Italiaans heel wat typische zegswijzen en spreekwoorden die een gewone conversatie wat extra kleur en diepgang kunnen geven. In dit artikel laten we je kennismaken met vijftien Italiaanse spreekwoorden die vaak in conversaties gebruikt worden. Een aantal daarvan zijn spreekwoorden die we ook zelf in onze eigen taal gebruiken. […]
Klein, kleiner, kleinst…. Tijdens onze wandeltochten door Rome ontdekten we enkele eetgelegenheden in zakformaat die absoluut een bezoekje waard zijn voor een snelle, maar lekkere hap. Je loopt er makkelijk voorbij want vaak zijn ze niet veel groter dan een spreekwoordelijk gat in de muur. Als je ze eenmaal gevonden hebt, dan komt het erop aan je naar binnen te wurmen en er een tafeltje of een plankje aan de muur te bemachtigen en te genieten. Hierna onze drie persoonlijke favorieten.
We nemen even een sprong in de tijd, terug naar 2005. In zijn succesroman Kalme chaos geeft schrijver Sandro Veronesi ons een inkijk in het leven van de gewaardeerde zakenman Pietro Paladini. Na de dood van zijn vrouw besluit hij zijn leven over een andere boeg te gooien. Hij kampeert in zijn wagen voor de school van zijn dochtertje Claudia, in de hoop haar voor eeuwig te kunnen beschermen. Stilaan komen zowel collegas, familieleden als toevallige voorbijgangers hun hart uitstorten in zijn wagen of op het bankje voor de school. Pietro wordt voor velen een kalme haven in de chaotische maalstroom van het dagelijkse leven. De succesvolle verfilming van Kalme chaos prikkelde de nieuwsgierigheid van de schrijver. Opeens besefte ik dat Pietro Paladini nog leefde. Ik begon opnieuw naar zijn stem te luisteren. Ik wilde ontdekken waarom hij in Rome was en besloot de rest van het verhaal te vertellen. En zo ligt, negen jaar na Kalme chaos, nu ook Zeldzame aarden in de boekhandel.