Vakantie! Het wordt stilaan tijd om de valiezen te pakken, reisroutes uit te stippelen én geschikte vakantielectuur te kiezen. Wij selecteerden voor u drie recent verschenen boeken die u meteen in een Italiaanse sfeer zullen brengen. We lazen ze zelf in één ruk uit. Ideale, ontspannende en zomerse lectuur dus voor aan het zwembad, het strand […]
Wat doe je als je een nieuwe taal wil leren? Wel, dan volg je taallessen. Vaak wordt in die lessen gebruik gemaakt van een handboek met eenvoudige verhalen of conversaties rond herkenbare situaties uit het dagelijkse leven. Via die verhalen krijg je dan rond een bepaald thema de meest courante woordenschat aangereikt. En zo raak […]
Rome is een onuitputtelijke bron van inspiratie. Geen wonder dus dat er over de Eeuwige Stad heel wat boeken en reisgidsen te vinden zijn. De Nederlandse Italië-blogger Saskia Balmaekers voegde er zopas één aan toe. Het 240 paginas tellende Mijn Rome is echter geen klassieke reisgids geworden met de obligate opsomming van de vele monumenten en bezienswaardigheden die je als toerist moet gaan bewonderen. Nee, Saskia verlaat bewust de platgetreden paden en neemt de lezer mee naar haar favoriete plekken in de stad.
Nu de zomer voorbij is en alle vakantieboeken (hopelijk?) uitgelezen zijn, wordt het tijd om een nieuw lijstje aan te maken van boeken die jou tijdens de komende herfst- of winteravonden gezelschap kunnen houden. We selecteerden vijf titels, vers van Italiaanse bodem, die ons inziens zeker de moeite waard zijn!
Dat geschiedenis niet saai hoeft te zijn, bewijst het boek Wonderlijke weetjes en fascinerende feiten over de Romeinen van Sarah Devos als geen ander. Professor Breinstein en zijn intelligent konijn nemen jonge lezertjes mee naar de tijd van de Oude Romeinen. Ze vertellen alles wat je wil weten over de Romeinen: van de talrijke oorlogen tot de dagelijkse rituelen, van de slaven tot de keizers en gladiatoren, van Romeinse spelletjes en theatervoorstellingen tot gruwelijke straffen die werden uitgedeeld aan wie de wetten overtrad. Wist je bijvoorbeeld dat keizer Caligula zijn paard tot consul benoemde? Dat tijdens de Klassieke Oudheid écht alle wegen naar Rome leidden? En dat Romeinen lekker gezellig naast elkaar op het toilet zaten?
We nemen even een sprong in de tijd, terug naar 2005. In zijn succesroman Kalme chaos geeft schrijver Sandro Veronesi ons een inkijk in het leven van de gewaardeerde zakenman Pietro Paladini. Na de dood van zijn vrouw besluit hij zijn leven over een andere boeg te gooien. Hij kampeert in zijn wagen voor de school van zijn dochtertje Claudia, in de hoop haar voor eeuwig te kunnen beschermen. Stilaan komen zowel collegas, familieleden als toevallige voorbijgangers hun hart uitstorten in zijn wagen of op het bankje voor de school. Pietro wordt voor velen een kalme haven in de chaotische maalstroom van het dagelijkse leven. De succesvolle verfilming van Kalme chaos prikkelde de nieuwsgierigheid van de schrijver. Opeens besefte ik dat Pietro Paladini nog leefde. Ik begon opnieuw naar zijn stem te luisteren. Ik wilde ontdekken waarom hij in Rome was en besloot de rest van het verhaal te vertellen. En zo ligt, negen jaar na Kalme chaos, nu ook Zeldzame aarden in de boekhandel.
Vlamingen hebben iets met Italië. Dat merk je onder meer aan het aantal Italiaanse restaurants. Ons land telt ondertussen meer pizzerias dan frietkoten. Dat merk je ook aan de groeiende belangstelling voor taallessen Italiaans en aan het toenemend aantal vakantiereizen of citytrips richting il bel paese. Vorige week was er goed nieuws voor de Vlaamse italofielen. Op 2 april zag immers een nieuw Italiëtijdschrift het levenslicht. Het nieuwe magazine luistert naar de naam Non Solo, het is 116 paginas dik en de trotse (geestelijke) ouders zijn Jeff Keustermans en Ingrid Arckens, twee door Italië gepassioneerde Vlamingen, die in dit tijdschrift een middel zagen om hun liefde en bewondering voor Italië met zoveel mogelijk mensen te delen. We kochten een exemplaar, we lazen het en we zagen dat het goed was.
Beklijvend. Dat woord vat wellicht nog het best het nieuwste boek van Paolo Giordano samen. Met Het zwart en het zilver bevestigt de bekroonde auteur van De eenzaamheid van de priemgetallen en Het menselijk lichaam zijn talent. Meer nog, hij overtreft zichzelf. Met chirurgische precisie en trefzekerheid beschrijft Giordano in het boek de vreemde en intrigerende relatie van een doorsnee jong en Italiaans gezin tot hun oudere huishoudster, Signora A.
Giordano vertrekt vanuit een zeker in Italië – zeer herkenbare en bijna stereotiepe situatie. Er is aan de ene kant een jong en onzeker koppel, Nora en haar man, de verteller van het verhaal. Samen met hun enig (en overbeschermd) kind Emanuele wonen ze in een appartement in de stad. Tegen de achtergrond van een onzekere economische situatie zoekt het jonge paar moeizaam een evenwicht tussen werk en gezin. Aan de andere kant is er de even stereotiepe huishoudster, een oudere, ietwat stuurse weduwe, efficiënt en ervaren, zich vastklampend aan tradities en aan het geloof dat vroeger alles beter was
Ine Roox, journaliste bij De Standaard en Italië-lover, stelde – terecht – vast dat de Italië-kennis van de gemiddelde buitenlander vaak niet verder reikt dan het wijdverspreide cliché van het dolce far niente. Italië is voor velen het land van de zon, de zee, het strand, de heerlijke keuken en de knappe mannen, maar… er zijn ook minder fraaie kantjes aan il bel paese. In vijftien verhalen over uiteenlopende onderwerpen illustreert ze in Italie. De schaduwkant van een zonovergoten land hoe in Italië toch niet alles rozengeur en maneschijn is. Haar boek is, zo vertelt ze, geen liefdesverklaring aan Italië, maar moet eerder gezien worden als een goedbedoelde oproep, of beter nog: een boze liefdesbrief aan het prachtige land.