‘Zeldzame aarden’. Sandro Veronesi is terug.

05/06/2015
Reageer

We nemen even een sprong in de tijd, terug naar 2005. In zijn succesroman ‘Kalme chaos’ geeft schrijver Sandro Veronesi ons een inkijk in het leven van de gewaardeerde zakenman Pietro Paladini. Na de dood van zijn vrouw besluit hij zijn leven over een andere boeg te gooien. Hij kampeert in zijn wagen voor de school van zijn dochtertje Claudia, in de hoop haar voor eeuwig te kunnen beschermen. Stilaan komen zowel collega’s, familieleden als toevallige voorbijgangers hun hart uitstorten in zijn wagen of op het bankje voor de school. Pietro wordt voor velen een kalme haven in de chaotische maalstroom van het dagelijkse leven. De succesvolle verfilming van ‘Kalme chaos’ prikkelde de nieuwsgierigheid van de schrijver. “Opeens besefte ik dat Pietro Paladini nog leefde. Ik begon opnieuw naar zijn stem te luisteren. Ik wilde ontdekken waarom hij in Rome was en besloot de rest van het verhaal te vertellen.” En zo ligt, negen jaar na ‘Kalme chaos’, nu ook ‘Zeldzame aarden’ in de boekhandel.

‘Non Solo’, een nieuw tijdschrift over Italië

07/04/2015
Reageer

Vlamingen hebben iets met Italië. Dat merk je onder meer aan het aantal Italiaanse restaurants. Ons land telt ondertussen meer pizzeria’s dan frietkoten. Dat merk je ook aan de groeiende belangstelling voor taallessen Italiaans en aan het toenemend aantal vakantiereizen of citytrips richting il bel paese.  Vorige week was er goed nieuws voor de Vlaamse italofielen. Op 2 april zag immers een nieuw Italiëtijdschrift het levenslicht. Het nieuwe magazine luistert naar de naam ‘Non Solo’, het is 116 pagina’s dik en de trotse (geestelijke) ouders zijn Jeff Keustermans en Ingrid Arckens, twee door Italië gepassioneerde Vlamingen, die in dit tijdschrift een middel zagen om hun liefde en bewondering voor Italië met zoveel mogelijk mensen te delen. We kochten een exemplaar, we lazen het en… we zagen dat het goed was.

‘Het zwart en het zilver’. Paolo Giordano levert een nieuw meesterwerk af.

16/11/2014
Reageer

Beklijvend. Dat woord vat wellicht nog het best het nieuwste boek van Paolo Giordano samen. Met ‘Het zwart en het zilver’ bevestigt de bekroonde auteur van ‘De eenzaamheid van de priemgetallen’ en ‘Het menselijk lichaam’ zijn talent. Meer nog, hij overtreft zichzelf. Met chirurgische precisie en trefzekerheid beschrijft Giordano in het boek de vreemde en intrigerende relatie van een doorsnee jong en Italiaans gezin tot hun oudere huishoudster, Signora A.
Giordano vertrekt vanuit een – zeker in Italië – zeer herkenbare en bijna stereotiepe situatie. Er is aan de ene kant een jong en onzeker koppel, Nora en haar man, de verteller van het verhaal. Samen met hun enig (en overbeschermd) kind Emanuele wonen ze in een appartement in de stad. Tegen de achtergrond van een onzekere economische situatie zoekt het jonge paar moeizaam een evenwicht tussen werk en gezin. Aan de andere kant is er de even stereotiepe huishoudster, een oudere, ietwat stuurse weduwe, efficiënt en ervaren, zich vastklampend aan tradities en aan het geloof dat vroeger alles beter was

Een avond in het gezelschap van drie Italiaanse succesauteurs

03/11/2014
Reageer

Paolo Giordano, Silvia Avallone en Niccolò Ammaniti, de drie grootste Italiaanse schrijvers van het moment, samen op één podium. Voor zo’n unieke gebeurtenis zakt een echte Italië-fan al eens af naar Brussel! De Bozar zat donderdagavond 23 oktober dan ook afgeladen vol. En terecht, want de drie succesauteurs hadden er zin in en zorgden voor een boeiende avond. Het gesprek werd in goede banen geleid door Ine Roox, journaliste bij De Standaard en schrijfster van De schaduwzijde van een zonovergoten land (waarover we eerder op deze blog al eens schreven). De drie auteurs vertelden in de Bozar honderduit over hun boeken en de thema’s die ze vaak behandelen, maar ook over de stress die het eerste succes met zich meebrengt. Een kort sfeerverslag.

Een (h)eerlijke kijk op ‘la bella Italia’

14/09/2014
Reageer

Ine Roox, journaliste bij De Standaard en Italië-lover, stelde – terecht – vast dat de Italië-kennis van de gemiddelde buitenlander vaak niet verder reikt dan het wijdverspreide cliché van het ‘dolce far niente’. Italië is voor velen het land van de zon, de zee, het strand, de heerlijke keuken en de knappe mannen, maar… er zijn ook minder fraaie kantjes aan ‘il bel paese’. In vijftien verhalen over uiteenlopende onderwerpen illustreert ze in ‘Italie. De schaduwkant van een zonovergoten land’ hoe in Italië toch niet alles rozengeur en maneschijn is. Haar boek is, zo vertelt ze, geen liefdesverklaring aan Italië, maar moet eerder gezien worden als een goedbedoelde oproep, of beter nog: een boze liefdesbrief aan het prachtige land.